Өлең, жыр, ақындар

Бұл көктемді мен саған ертіп барам.

Жасыл нұрға боялған дала мынау,
Күміс шықтан күлкі іздеп салам сұрау.
Гүл аңқыған әлемге арбалам да,
Тағы ғашық, мен осы боламын-ау!
Құлағымда құйқылжып тамшы әні,
Жауын төгіп, сезімді қамшылады.
Көк иісіне масайып менің санам,
Жапырақ боп жап-жасыл жаншылады.
Сәукелесін киеді сәулелі күн,
Концерт беріп құстар да әуре бүгін.
Құрақ кілем құлпырған төсенеді,
Алақанда өсіріп тәубе гүлін!
Сәнденіп тұр ырғалып кербез көктем,
Жас сұлудай жүзінен самал өпкен.
Гүлі-лағыл, шөбі-зүмрүд, суы-гаухар,
Жанарымды жауласа жоқ-ау өкпем.
Жүрегімнен жыр ұшты тарам-тарам,
Елтіп кеттім еріксіз болмай шарам.
Көргің келсе, керемет, шақыр мені,
Бұл көктемді мен саған ертіп барам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз