Өлең, жыр, ақындар

Ерте көктем, Қыстауда

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1595
Жусан бүрін жарыпты — тышқанқұлақ,
Әзір келе қойған жоқ құстар, бірақ.
Гуілдейді салқын жел әлсін-әлсін,
Әлдеғайда жатқандай мыстан жылап.
Желігіп жүр беткейде бір көк дөнен,
Көзім тіге беремін қыр бетке мен...
Қысқы әнінің айтуда қайырмасын,
Жел өтінде бұталар дірдектеген.
Қараөзек шақ.
Иесіне ерке қарап,
Жер тарпитын сұлық тұр торы төбел ат.
...Аспан асты қалың бұлт. —
Әлде біреу
Күн-бөбекті тастаған көрпеге орап.
Жылынады сайларға жолдар кіріп,
Ағам анау, түспей жүр қолдан құрық.
Жеңгем күліп келеді, қой қорадан
Етегіне сап-сары тоңғақ жұғып.
Не істеп жатыр деді ме тыстағылар,
Інім шықты далаға — құсқа құмар. ...
"Құс қанаты" жауады-ау бүгін-ертең.
Қар қылаулай бастады...
Түш, жануар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмекенді жерлегенде

  • 0
  • 0

Ақын өлді, тағы да, тағы да бір,
Өледі ақын көргенде жаны жәбір.
Тағы да бір құшағын жайды ақынға,
Талайларды қарсы алған Кәрі Қабір.

Толық

Абыз – ата

  • 0
  • 0

Басынан қанша бұлт ауған,
Төсінен сонша жұрт ауған —
Жасырар сырым жоқ менің
"Қаратаумын!" — деп керіліп жатқан бұл таудан.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Жаздың түні.
Аспан — теңіз,
Жер — теңіз,
Теңіз болып кеткендей бар шартарап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер