Өлең, жыр, ақындар

Кеңес

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 822
Жанатқа

Ырғақтап жорға тайдай, қылаң қағып,
Қарағым, қайда асықтың шығай маңып?!
Қарадың былай қалып сәлем-сауқат,
Жанарың тұлайланып —
Тұманданып.
Жолыңа болады ғой жырынды кес —
Келмесе осы айтқаным —
Тілімді кес!
Бездірме баяныңды, аяғыңды
Аңдап бас,
Іліп қалар кіл індігеш.
Жайыңды, қарағым-ай, шын сезінем,
Айыңды тұман шалса,
Жыршы езілер.
"Жорға тай — мініс көлік" деген кеше,
Шошыдым бос белбеудің бір сөзінен.
Желкенін жел қиратып — жайып қалса,
Теңізде ғарық болды қайық қанша...
Жанымда ырғақтамай, сырғақтамай
Тұра тұр! —
Селдір тұман айыққанша!..

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең сүйген

  • 0
  • 0

Дәнекер болған өлең мықты жәй.—
Өшер ме сол күн көңілден.
Сол күні саған,
Кегендік қыз-ай,

Толық

Жылылық Отаны

  • 0
  • 0

Менің кеудем — жылылықтың Отаны,
Түнсіз таңдар алма-кезек атады.
Алатаудың мәңгі ерімес мұз-қары
Жүрегімде еріп кетіп жатады.

Толық

Жаңбыр сұрау

  • 0
  • 0

Безеу бет жел барымды қылды ысырап,
Қарайыншы көңілдің дүрбісін ап.
Су қыңсылап,
Қалыпты сай сансырап,

Толық

Қарап көріңіз