Өлең, жыр, ақындар

Аманат

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1871
(сазы бар)

Өшіріп үнін бабадан жеткен бағзы әннің,
Төріме шығып,
Көріме дейін қазған кім? —
Ұғынсаң, ұлым, мен де алғаш өмірбаянды
Желтоқсандағы көк мұзға қанмен жазғанмын.
Болмаса егер бұрқанып аққан бойда қан,
Қалушы ма еді: қызықта — мазмұн,
тойда — мән.
Өрімдей аға, апалар еді сол күнде —
Алаштың Арын,
Қазақтың Қамын ойлаған.
Қара бұлтты аршып,
түнекте қалған нұрды аңсап,
Азаттық жайлы аспаннан алғаш үн жар сап;
Алты арыс елің алты ғасырда бас құрап,
Есіңде қалсын —
Назарын Хаққа бұрған шақ.
Атаның жолын һалалдан болған қалайды ұл,
Перзентім, саған үйретем әлі талай жыр.
Қан қызыл гүлін тергенде, ұлым, Далаңның,
Желтоқсандағы Ізіме менің қарай жүр!..

1994 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биылғы көктем

  • 0
  • 0

Биылғы көктем ғажап-ақ келді,
Саңқылды самал тазалап демді.
Жаратып келді жаздың тойына,
Күлтелеп жалын қазанат белді.

Толық

Қиян даланың кер киіктері

  • 0
  • 0

Самсатып далам өр-биіктерін,
Тұла бойымнан тер құйып менің —
Тұлпарға мініп қуғанмын талай
Қиян даланың кер киіктерін.

Толық

Күз аңқыған

  • 0
  • 0

Ай астында балқиды бозаң қырым,
Жұпар лепті аңқытып тозаң нұрын.
Алтын сағат байланған нұр шынжырға,
Айдың күміс тілінен, жыр, сыңғырла.

Толық

Қарап көріңіз