Өлең, жыр, ақындар

Қызғалдақ қызы Қызылорданың

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3476
Қызғалдақ қызы Қызылорданың,
Қып-қызыл күйде үзіп алғаным.
Жастықтың жасыл бағында көрдім,
Қыжым көйлекпен жүзі жанғанын.
Сарғалдағы емес Сырдарияның,
Қызғалдағы еді құм дарияның.
Қол ұстасып ап сапарға шықтық,
Батасын алып кіл қарияның.
Жем қылған меңдей Аранның шері,
Секілді ед өзі маралдың соңы.
Кептірді талай кенеземізді,
Маңғыстау шөлі, Аралдың соры.
Соңымызда сан соқпақ қалғанша,
Тамырымызда қан тоқтап, талғанша,
Жердің бетінде жүріп келеміз,
Қыжым көйлегі әппақ болған.
Желтоқсан желі қалтыратқанда,
Жендеттер қанға малтып аққанда.
Қалтылдақ қылдай көпірден өттік,
Сабырды бермей сарқып Ақпанға. 
Жәбірді жедік жат еріндегі,
Жабылмай тұрды қатер ілгегі.
Жанары мұңды періштем еді,
Жабайы жұрттың пәтеріндегі.
Жырақта қалып қанды із-қара күн,
Кетірді зілін жалбыз жараның.
Шаңырағымда қобыз тартады,
Қазақтың мұңы жалғыз ғана мұң.
Қонақты күткен Қызырдай аяп,
Келеді сол бір бұзылмай аят.
Киеді ол анық аппақ көйлегін,
Ақырет күні қызылға бояп!
Артында қаулап бала баталы,
Қызғалдақ лаулап самал атады.
Қымтанып алып қыжым көйлекке,
Әппақ күйінде бара жатады.
Қызғалдақ қызы Қызылорданың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі жол

  • 0
  • 0

Күзгі жел жүр қойында,
Шаңытады түзгі жол.
Түзгі жолдың бойында
Тұнжырайды біздің ел.

Толық

Елестің жыры

  • 0
  • 0

Қыздай алған адалым,
Жадымнан сәт шықпайсың.
Бұзбай алған қамалым,
Сен мынаны ұққайсың:

Толық

Түн жыры - 1

  • 0
  • 0

Босата алмай қыл дұзақтан тау-ботасын тұмса түн,
Көрдіңіз бе, үрпісінен жұлдыз аққан бір сәтін.
Ыңырсыған тұмса дүние уызына жарытпай,
Өтер ме екем, болмай, сірә, шөл басуға мұрсатым?!

Толық

Қарап көріңіз