Өлең, жыр, ақындар

Жедідегі жалғыз тал

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1584
Жедінің желі тұр тағы ызғырып таңнан,
Жапырақтарын ең соңғы үздіріп талдан.
Бұтақ-қолдарын ұсынды
Жалғыз тал маған,
Сақина болып саусағын мұз бүріп қалған.
Жезден де жүдеу кешегі Алтын Атырап,
Алтынның нұрын кетіпті сарқып Ақырап...
Тұл ағаш құсап тұрмын мен
Өтінде желдің,
Жұлына жаздап Жүрегім — жалқы жапырақ.
Жетім қозының даусы кеп қырдан адасқан,
Бөрі Азу Қысты Естідім ұрлана басқан...
Біздік аспаннан өзіне барақат таппай,
Жөңкіліп бұлттар жыраққа жындана қашқан!.
Е, қашсын, мейлі!
Жоғалсын!
Қарасы батсын!
Жалғыз Тал! —
Қашан,
Сен Кімнен пана сұрапсың?!
Үзіліп кеткен қан күрең Жапырағына
Күшік құйындар жөнелед таласып ап шын. 
Қорқытпақ болып,
алқымға аяр үн қамап,
Бұл қыс та жетті-ау көк тоңға таяғын қадап.
Жалғыз Тал тағы жапырақ ұшыра ма деп,
Күшік құйындар жатады аяғын жалап...
Жалқы Жапырақ - Жүрекпен тұрар ек қырда,
Топырағымнан айырған мына көп құлды, ә!..
Жалғыз Тал басын шайқайды
Мен жаққа қарап,
Не дейді ол маған?..
Құдай-ау,
"Шыда!.." — деп тұр ма?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таныстыру

  • 0
  • 0

Ерлігі аңызға - аян, ертекке — анық,
Өр халық — менің халқым — тентек халық.
Ұрынған пышағына дұшпаны көп,
Қысты, әні, құшағына да өртеп барып!

Толық

Күзгі жол

  • 0
  • 0

Күзгі жел жүр қойында,
Шаңытады түзгі жол.
Түзгі жолдың бойында
Тұнжырайды біздің ел.

Толық

Сүйінғара батырдың соңғы сөзі

  • 0
  • 0

Тағы жау шапты жеріме,
Түбекке симас күллі адай.
Тыныштық бермей еліме
Тіміскі жаттың қылғаны - ай.

Толық

Қарап көріңіз