Өлең, жыр, ақындар

Шілде

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 883
Ақшағыл бастырмайды қызып кеткен,
Балқырдай күн көзінен шыжып бөктер.
Астынан аяғыңның көтеріліп,
Құйындар мазақ етер,
Бұзық неткен.
Көк шалғын,
Қызғалдақтар қурап қалған,
Тақырлар айнымайды тулақтардан.
Жылқының бөгелектеп есі кеткен,
Көктемді аңсап,
Аунаған, қунап қалған.
Неткен өңсіз жылғалар көбі кепсе,
Неткен өңсіз беткейдің шөбі кетсе.
Бұлт шыға кеп ғайыптан осындайда,
Шіркін-ай...
Бір ақ жауын төгіп өтсе,
Төгіп өтсе...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала мен бала

  • 0
  • 0

– Туһ!..
Жалықтым, неткен шексіз сары дала.
– Шамасы сіз білмейсіз-ау, тебірене толғана.
– Тұншықтырар ойласаңыз, сүреңсіз де, сиықсыз.

Толық

Қой мен қойшы

  • 0
  • 0

Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.

Толық

Шерқала

  • 0
  • 0

Ұйып үлгермей
Уыз қалпында төгіліп қалған.
Содан сыр бермей,
Сан ғасыр топырағына көміліп қалған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар