Өлең, жыр, ақындар

Алаң көңіл

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 630
Заманның лебі
Суып барады.
Құдай-ау,
Қашан ол
Құрықталады.
Мен де қазір
Әрбір күнімді
Басқа жұрт құсап
Амалдап құрам.
Тағы да
Не болар екен деп
Таңертең төсектен
Алаңдап тұрам.
Алаңдай,
Алаңдай—
Жүгіріп келгендей—
Демімнің алқынуын-ай.
Жанымның
Кеудеме симастан
Суықтың
Келерін сезінген
Күздегі
Шыбын сияқты
Шарқ ұруын-ай.
Апыр-ай,
Күндердің күнінде
Қатыгез заман
Құрсаудай сығып
Қысып кетеді-ау...
Шыбын-жан сонсоң
Шыдай алмастан
Аспанға зың етіп
Ұшып кетеді-ау...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең жазылмаған сәтте

  • 0
  • 0

Қағаз құрғақ
Бiр керемет қамалға
беттей алмай тұрған бейне адамдай
ойға батам,

Толық

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн

  • 0
  • 0

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Айтатұғын тiрлiктiң тар, кеңдiгiн,
жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Дiр-дiр еттi ол сыбыр ма әлде, күбiр ме

Толық

Көрдім!

  • 0
  • 0

Әлi бодан кезiмде –
Менiң жерiме –
Ғылыми-техникалық революция
Басып кiрдi.

Толық

Қарап көріңіз