Өлең, жыр, ақындар

Алаң көңіл

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 719
Заманның лебі
Суып барады.
Құдай-ау,
Қашан ол
Құрықталады.
Мен де қазір
Әрбір күнімді
Басқа жұрт құсап
Амалдап құрам.
Тағы да
Не болар екен деп
Таңертең төсектен
Алаңдап тұрам.
Алаңдай,
Алаңдай—
Жүгіріп келгендей—
Демімнің алқынуын-ай.
Жанымның
Кеудеме симастан
Суықтың
Келерін сезінген
Күздегі
Шыбын сияқты
Шарқ ұруын-ай.
Апыр-ай,
Күндердің күнінде
Қатыгез заман
Құрсаудай сығып
Қысып кетеді-ау...
Шыбын-жан сонсоң
Шыдай алмастан
Аспанға зың етіп
Ұшып кетеді-ау...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бодан заманы

  • 0
  • 0

Иен далада
Ұшқан құстай
Азат едiм.
Көлге шомылып,

Толық

Тасып кетер арнадан

  • 0
  • 0

Тасып кетер арнадан,
көктем, саған таң қалам.
Махаббатқа қанбаған,
көктем, саған таң қалам,

Толық

Сағаттар

  • 0
  • 0

Қойсам да мейлi бөлшектеп,
минуттар менен секундқа,
бiр күнгi жүрер жолымды, –
қол сағат менi сол сәтте

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар