Өлең, жыр, ақындар

Алаң көңіл

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 742
Заманның лебі
Суып барады.
Құдай-ау,
Қашан ол
Құрықталады.
Мен де қазір
Әрбір күнімді
Басқа жұрт құсап
Амалдап құрам.
Тағы да
Не болар екен деп
Таңертең төсектен
Алаңдап тұрам.
Алаңдай,
Алаңдай—
Жүгіріп келгендей—
Демімнің алқынуын-ай.
Жанымның
Кеудеме симастан
Суықтың
Келерін сезінген
Күздегі
Шыбын сияқты
Шарқ ұруын-ай.
Апыр-ай,
Күндердің күнінде
Қатыгез заман
Құрсаудай сығып
Қысып кетеді-ау...
Шыбын-жан сонсоң
Шыдай алмастан
Аспанға зың етіп
Ұшып кетеді-ау...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау батырға анасының айтқаны

  • 0
  • 0

Ей, балам!
Әкең өлгенде
Ішімде қалып ең.
Күйіктен өртеніп,

Толық

Ана тілім

  • 0
  • 0

Жатар қанды аралап
құдiрет бар үнiнде, –
ұлы тiлдер сияқты
қуатқа ие ғаламат

Толық

Колбиннің кезінде

  • 0
  • 0

Брежнев алаңында
Ұл-қыздарымды
Қанжоса қып
Жығып салғаннан кейiн;

Толық

Қарап көріңіз