Мәңгі тірі
- 0
- 0
Мың тоғыз жүз жиырма төрт
Неткен ауыр жыл еді?
Халық жанын қинап дерт,
Қайғы құшты жүрегі.
Айға алғаш ұшқанда
Қарашы гүл далаға,Қарашы нұр қалаға.
Қуанышы қойнында,
Қарашы бар балаға.
Арайланып таң атты,
Алтын шапақ таратты.
Асқақтаған ән жапты
Астықты аймақ алапты.
Қырға шықсаң кез-келген,
Ғажайыпты көз көрген.
Қазағымның даласы
Танымастай өзгерген.
Кеше дала құм басқан –
Бүгін қала нұр шашқан.
Жеті қабат жұмбақты
Бізге құлақ түрді аспан.
Он айналып нұрлы Айды,
Зымыраным зырлайды.
Қуанышқа кенеліп,
От жүректер тулайды.
Алақанда Ай бүгін,
Жаз шуағын жайды күн.
Салтанатпен тойлайды,
Бақытты елім байлығын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Батпырауық
- 0
- 0
Батпырауық самғаған
Көбелекті байқап қалып аңғардан,
Жоғарыдан сонда оған:
«Көрінесің, – деді айқайлап, – сәл ғана,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі