Өлең, жыр, ақындар

Қайық

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2311
Көлшікте қайық жүздіріп,
Қызыққа Болат шын батты.
Күн, бірақ, қатты қыздырып,
Шалшықты лезде құрғатты.
Қайығы қалып қайраңда,
Тап-тақыр болды төңірек.
Қана алмай Болат сайранға,
Жылады сонда еңіреп.
Көзінің жасы бұршақтап,
Көрмеген бұрын сел болды.
Жаңағы жерде бір сәтте-ақ
Тағы да таяз көл болды.
Қайығы жүзіп қалтаңдап,
Қайтадан Болат шаттанды.
Көлшікті кезіп талтаңдап,
Кеудесін кере мақтанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көбелегім

  • 0
  • 0

Ауыл маңы көл еді,
Көк майсалы бел еді.
Желпіндірген жаныды
Жұпарлы жібек жел еді.

Толық

Бастау

  • 0
  • 0

Алып таудың астында –
Езіп, басқан тас тұлға,
Мөлдір бастау ағады
Аңсап байтақ даланы.

Толық

Мәңгілік махаббатым

  • 0
  • 0

Мәңгілік махаббатым – анам менің,
Оянды ақ сүтіңмен санам менің.
Шыр етіп дүниеге келген күннен
Бақытым, бар арманым – балам дедің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар