Өлең, жыр, ақындар

Қайық

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1857
Көлшікте қайық жүздіріп,
Қызыққа Болат шын батты.
Күн, бірақ, қатты қыздырып,
Шалшықты лезде құрғатты.
Қайығы қалып қайраңда,
Тап-тақыр болды төңірек.
Қана алмай Болат сайранға,
Жылады сонда еңіреп.
Көзінің жасы бұршақтап,
Көрмеген бұрын сел болды.
Жаңағы жерде бір сәтте-ақ
Тағы да таяз көл болды.
Қайығы жүзіп қалтаңдап,
Қайтадан Болат шаттанды.
Көлшікті кезіп талтаңдап,
Кеудесін кере мақтанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балапан

  • 0
  • 0

Аялайын балақан –
Ақ мамықтай балапан.
Аспандағы айым деп,
Аймалайды жан апаң.

Толық

Жас ақын мен жай адам

  • 0
  • 0

Кездесіп қап жас ақын жай Адамға,
Сұрақ берді табанда:
– Білсем деп ем құнымды,
Айтшы бүкпей шыныңды,

Толық

Көтер, ана, басыңды

  • 0
  • 0

Кешір, ана, қысқа болды ғұмырым,
Үміт артқан құлады бір тұғырың.
Оныменен ортаймайды от басы,
Елі үшін құрбан болса бір ұлың.

Толық

Қарап көріңіз