Өлең, жыр, ақындар

Мұз бен кірпіш

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1175
(С. Михалковтан)

Күн күлімдеп, тоң жібіген кезеңде,
Мұзға мініп кірпіш жүзді өзенде.
Бұйрық берсе кейде оған бақырып:
– Тез жүрмесең кетемін, – деп, батырып,
Ақыл айтты кейде оған ақырын:
– Жарға соғып қирап қалма, батырым.
Еріді мұз шуақ көктем күніне,
Кенет кірпіш батты өзен түбіне.
Тыңда, достым, үлгі алма сен кірпіштен,
Шыға алмассың су түбіне бір түссең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зауал

  • 0
  • 0

Әлдеқандай сұмпайы
Бір жігітке жүрді сырттай өшігіп,
Көзін құртпақ, атын мүлде өшіріп,
Келе қалса ыңғайы.

Толық

Үретін ит пен күлетін ит

  • 0
  • 0

Айналып зәулім қақпаны,
Қаужайтын бір зат тапқалы,
Табандарынан сыз өтіп,
Жүр еді екі ит күзетіп.

Толық

Шәй

  • 0
  • 0

Отырдың, қалқам, керіліп,
Айрықша сұлу көрініп.
Толқындай түскен қолаң шаш
Иыққа әсем төгіліп.

Толық

Қарап көріңіз