Өлең, жыр, ақындар

Мұз бен кірпіш

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1001
(С. Михалковтан)

Күн күлімдеп, тоң жібіген кезеңде,
Мұзға мініп кірпіш жүзді өзенде.
Бұйрық берсе кейде оған бақырып:
– Тез жүрмесең кетемін, – деп, батырып,
Ақыл айтты кейде оған ақырын:
– Жарға соғып қирап қалма, батырым.
Еріді мұз шуақ көктем күніне,
Кенет кірпіш батты өзен түбіне.
Тыңда, достым, үлгі алма сен кірпіштен,
Шыға алмассың су түбіне бір түссең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алып кетем деп келмедім өмірге

  • 0
  • 0

Алып кетем деп келмедім өмірге,
Қалып кетем деп келмедім тегінде.
Ақиқат қой әйтеуір бір өлмегің –
Міндетіңді өткермегің өмірде.

Толық

Неге?

  • 0
  • 0

Неге, неге, неге?
Жаймашуақ жайдақпыз?
Жалтыр мұздай тайғақпыз?
Турасына келе,

Толық

Өң мен түс

  • 0
  • 0

Түсімде Бауыржандай батыр-ақпын,
Жауларды топырлатып түйдек қырған.
Өңімде нәп-нәзік бір жапырақпын,
Самалмен есі қалмай билеп тұрған.

Толық

Қарап көріңіз