Өлең, жыр, ақындар

Өрмекші мен шыбын

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 13069
Бip өрмекші зор қылып,
Жатыр еді тор құрып.
Шыбын айтты:
– Өрмекші,
Мұныңнан не өнбекші?
Таста да бос айланы,
Іс етсеңші пайдалы.
Өрмекші айтты:
– Шыбыным,
Ғұмыр емес ғұмырың.
Тасынарсың, толарсың,
Бәрінен құр қаларсың,
Торыма кеп қонарсың,
Сонда асым боларсың...
Шыбын көпке бармады,
Құрып қойған жардағы
Торға келіп шырмалды,
Құтылам деп тырбанды.
Ары-бері жұлқылап,
Шыбын жаны шырқырап,
Ақырғы рет үн шықты,
Демі бітіп, тұншықты.
* * *
Мысал мәнін ұғынғын:
Keйпін киіп Шыбынның,
Тор құрылып жатқанда,
Мықтымын деп мақтанба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөпшекті өлең

  • 0
  • 0

Аяп та сені аурумын қоса көптен мен,
Амалым қайсы азап та бірге шеккенмен.
Жазар ем сені, дәрі қайнатуға болмайды-ау,
Өлеңдерімнің ішіндегі ғажап шептерден.

Толық

Көкек мен көгершін

  • 0
  • 0

Дауысында Көкектің бір мұң жатты.
«Неге сонша мұңлысың? –
Деп Көгершін жылы ғана үн қатты. –
Әлде ұмытқан бұл жақты

Толық

Қарлығаш пен құзғын

  • 0
  • 0

Өртеніп жатты бір өзен,
Болмаса-дағы ұлы өзен,
Алайда, ауыл-аймақтың
Бақыты еді бұл өзен.

Толық

Қарап көріңіз