Өлең, жыр, ақындар

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 496
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Ауыз ашып бір апаттан, бір апат,
Сескендірмес еш дүлей.
Өмір сүру маған сондай рахат,
Көрмей, түк те естімей...
Сертке көзсіз сәбидей боп сенген ек,
Өкінішпен өтті, кетті бал шағым.
Уақыттың дауылымен дөңгелер,
Домалаудан шаршадым.
Бір жүректі қай жыртыққа жамармын,
Осы бір ой, етті қанша мені алаң.
Жатқандай бір құрсағында анамның,
Ана жердің құшағында дем алам.
Сосын жарық дүниеге оралам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көре-көре бой жазып, көсем болып барамын

  • 0
  • 0

Көре-көре бой жазып, көсем болып барамын,
Сөйлей-сөйлей ой қазып, шешен болып барамын.
Қолымда ешбір билік жоқ, өмірдегі ушыққан,
Ем боламын жырыммен, аузына қай жараның?

Толық

Балапан

  • 0
  • 0

Жабылып кейде ашылар,
Бейне бір аспан алақан.
Ұшам деп қашан асығар,
Биікке сонау балапан.

Толық

Күн – аспанның жүрегі

  • 0
  • 0

Аман ба, айналайын, о, жарық күн,
Мен қашан өзің жақтан көз алыппын.
Көктегі сен ұлы шам секілдісің,
Үстіне түсер мейрім тазалықтың!

Толық

Қарап көріңіз