Өлең, жыр, ақындар

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Ауыз ашып бір апаттан, бір апат,
Сескендірмес еш дүлей.
Өмір сүру маған сондай рахат,
Көрмей, түк те естімей...
Сертке көзсіз сәбидей боп сенген ек,
Өкінішпен өтті, кетті бал шағым.
Уақыттың дауылымен дөңгелер,
Домалаудан шаршадым.
Бір жүректі қай жыртыққа жамармын,
Осы бір ой, етті қанша мені алаң.
Жатқандай бір құрсағында анамның,
Ана жердің құшағында дем алам.
Сосын жарық дүниеге оралам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрдім қанша сүйгенімді сездірмей

  • 0
  • 0

Жүрдім қанша сүйгенімді сездірмей,
Кездескенде лағып кетем сөз білмей.
Өмір сүрдің, мені мәңгі ыза ғып,
Жерде жатқан қурай ғұрлы көзге ілмей...

Толық

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды

  • 0
  • 0

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды,
Білмейді қиын-қыстау шақтарымды.
Қағазға жүрегімнен құямын мен,
Жырымды, жарығымды, оттарымды.

Толық

Туған ел

  • 0
  • 0

Көз алдыңда биігім мен еңісім,
Өз алдыңда көкжиегім кеңісін.
Мақтанышың болмасам да, туған ел,
Өмір сүріп жүргендеймін сен үшін.

Толық

Қарап көріңіз