Өлең, жыр, ақындар

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 384
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Ауыз ашып бір апаттан, бір апат,
Сескендірмес еш дүлей.
Өмір сүру маған сондай рахат,
Көрмей, түк те естімей...
Сертке көзсіз сәбидей боп сенген ек,
Өкінішпен өтті, кетті бал шағым.
Уақыттың дауылымен дөңгелер,
Домалаудан шаршадым.
Бір жүректі қай жыртыққа жамармын,
Осы бір ой, етті қанша мені алаң.
Жатқандай бір құрсағында анамның,
Ана жердің құшағында дем алам.
Сосын жарық дүниеге оралам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын өлді

  • 0
  • 0

Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз

Толық

Жер бетін шықшы күнім бақылып бар

  • 0
  • 0

Жер бетін шықшы күнім бақылып бар,
(Қойнында атылмаған жатыр оқтар)
Аспаннан көптен бері тамшы күтіп,
Жайып тұр алақанын жапырақтар.

Толық

Түсіне алмай, ауырады сау жаным

  • 0
  • 0

Түсіне алмай, ауырады сау жаным,
Күйіп тұрған тірлігіне сауданың.
Гүрілдеген жол шуының ішінен,
Гүлге ғашық бұлбұл дауысын ауладым...

Толық

Қарап көріңіз