Өлең, жыр, ақындар

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 409
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Ауыз ашып бір апаттан, бір апат,
Сескендірмес еш дүлей.
Өмір сүру маған сондай рахат,
Көрмей, түк те естімей...
Сертке көзсіз сәбидей боп сенген ек,
Өкінішпен өтті, кетті бал шағым.
Уақыттың дауылымен дөңгелер,
Домалаудан шаршадым.
Бір жүректі қай жыртыққа жамармын,
Осы бір ой, етті қанша мені алаң.
Жатқандай бір құрсағында анамның,
Ана жердің құшағында дем алам.
Сосын жарық дүниеге оралам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен өмірдің өз тілінен сыр таптым

  • 0
  • 0

Мен өмірдің өз тілінен сыр таптым,
Сыр таптым да ұштым биік шырқап тым.
Жақсымын ба, жаманбын ба, өлшенем,
Көзіменен бүгінгі жас ұрпақтың...

Толық

Жас ақынға жауап

  • 0
  • 0

Ақын әпке, жанға жақын жырларың,
Сендей болар кеуде соққан бір дарын.
Өзгелерге насихаттап өзіңді,
Неге үй алып, астанада тұрмадың?..

Толық

Жетісу толқыны

  • 0
  • 0

Жетісу, туған жерім, Иранбағым,
Бойына ұлылықтың жиған бәрін.
Дүниеде сенен асыл, Сенен артық,
«Сұлу жер бар» - десе мен иланбадым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер