Өлең, жыр, ақындар

Еркелеп тұрмын...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2391
Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.
Өзімді-өзім тұтаттым,
Өзімді-өзім жұтаттым.
Қыс сезіп қалдым тамызда
Сары шашын көріп бұтақтың.
Мәскеуде ерек шетен гүл.
Несіне бәрін етем мұң?
Еркелеп тұрмын аспанға,
Еңсеңді, Күнім, көтергін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 1

Күрсінісіп тікені, изендері,
Көріне ме көн кеуіп, күйзелгені?
Көш барады ботадан ұзағырақ,
Адаса ма, сол бота із көрмеді.

Толық

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 1

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Тереземнің алдында алма гүлдеп

  • 0
  • 0

Тереземнің алдында алма гүлдеп,
Оятады ғажайып таңдарым кеп.
Көктем-көңіл құбылып. Кесірінен
Өзіңе де хат жаза алмадым көп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер