Өлең, жыр, ақындар

Еркелеп тұрмын...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2356
Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.
Өзімді-өзім тұтаттым,
Өзімді-өзім жұтаттым.
Қыс сезіп қалдым тамызда
Сары шашын көріп бұтақтың.
Мәскеуде ерек шетен гүл.
Несіне бәрін етем мұң?
Еркелеп тұрмын аспанға,
Еңсеңді, Күнім, көтергін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Сені қайтіп ақтайды бала көңіл?

  • 0
  • 0

Сені қайтіп ақтайды бала көңіл?
Жүргенінде тым асқақ... жазықты етті.
Миына да сөнбейтін шала көмді,
Сәмбі талдай сәнінің назын төкті.

Толық

Елеңдемеймін ешкімге

  • 0
  • 0

Елеңдемеймін ешкімге
Деймін бе? Бәлкім алдау бұл?
Бейтаныс мүлде кескінде
Күлкіңді сенің аңғардым.

Толық

Қарап көріңіз