Өлең, жыр, ақындар

Еркелеп тұрмын...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2398
Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.
Өзімді-өзім тұтаттым,
Өзімді-өзім жұтаттым.
Қыс сезіп қалдым тамызда
Сары шашын көріп бұтақтың.
Мәскеуде ерек шетен гүл.
Несіне бәрін етем мұң?
Еркелеп тұрмын аспанға,
Еңсеңді, Күнім, көтергін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 0
  • 0

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.

Толық

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

Адасып қалдым...

  • 0
  • 0

Адасып қалдым уақыттан
Адасып кетті сезім де.
Жақсылық әкелші, жақұт таң,
Өлеңім ғана өзімде.

Толық

Қарап көріңіз