Өлең, жыр, ақындар

Еркелеп тұрмын...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2396
Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.
Өзімді-өзім тұтаттым,
Өзімді-өзім жұтаттым.
Қыс сезіп қалдым тамызда
Сары шашын көріп бұтақтың.
Мәскеуде ерек шетен гүл.
Несіне бәрін етем мұң?
Еркелеп тұрмын аспанға,
Еңсеңді, Күнім, көтергін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самала кештің сәулесі

  • 0
  • 0

Күйзеліп кеткенің бе шын? Күрсінгенің не?
Білемін.Несін күрсіндің, білсін дедің бе?
Өпкенде нәзік , әдемі сырың кеп беттен
Жүрек те сорлы, өрекпіп, дірілдеп кеткен.

Толық

Жақсы сөз...

  • 0
  • 0

Жақсы сөз, сенің жалғыз тыңдауда емің.
Тыңдаса сымбатты да, сындарлы едің.
Ұшқан құс саған деймін ұқсайды ма-
Төбемнен ағып өткен жылдар легін?

Толық

Бұлттан шыққан...

  • 0
  • 0

Таудан қалың тұман түсті.Тұман ба?
Шыбын жаным бөлек екен шығарда.
Бұлттан шыққан Күн де ащы.Сонан да
Көкке көзін қысып қарап тұрар ма?

Толық

Қарап көріңіз