Өлең, жыр, ақындар

Еркелеп тұрмын...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2380
Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.
Өзімді-өзім тұтаттым,
Өзімді-өзім жұтаттым.
Қыс сезіп қалдым тамызда
Сары шашын көріп бұтақтың.
Мәскеуде ерек шетен гүл.
Несіне бәрін етем мұң?
Еркелеп тұрмын аспанға,
Еңсеңді, Күнім, көтергін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне дәуір туралы фильмнен соң

  • 0
  • 0

Көне дәуір қарап тұрды төбемнен
Аспан болып тесіле.
Кеудемді ұрып, мақтанумен келем мен
Ақылдымсып несіне?

Толық

Күн көтеріп жүрем ылғи кеудеме

  • 0
  • 0

...Бар, бар екен бақыт деген расында!
Ұқсайды екен бұрқасынға, жасынға!
Ол да мендей өркөкірек, өзімшіл,
Өзге нәрсе армандайды қасымда!

Толық

Сенің қара көздерің көп қадалып

  • 0
  • 0

Сенің қара көздерің көп қадалып
Жаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар