Өлең, жыр, ақындар

Жалғаннан жарық таппай

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2233
Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаздар ұшты көлсіз

  • 0
  • 0

Жыладың ба, күрсініп?
Шыны маған күмән.
Қабырғасы ырсиып,
Ақыл іштен тынар.

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Сарғайып кешсем сан күйді -
Сағыныш өрті ол шарпыған.
Кездесу деген бақыт бар,
Сабылысы бар артынан.

Толық

О, Муза...

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт па? Сенікі емес-ті ол.
Қызыға алмадым.Неліктен?
Кім қалай жүр осы деместен,
Өзіңді аңсадым, көріп дем.

Толық

Қарап көріңіз