Өлең, жыр, ақындар

Жалғаннан жарық таппай

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2239
Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлттан шыққан...

  • 0
  • 0

Таудан қалың тұман түсті.Тұман ба?
Шыбын жаным бөлек екен шығарда.
Бұлттан шыққан Күн де ащы.Сонан да
Көкке көзін қысып қарап тұрар ма?

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

«Елің қайда?»- деп сөккен мұны.
Ебін таппағанын еткен міні.
Елу бесінші жыл, маусым,
Іздеп келген-ді ол Көктондыны.

Толық

1997 жыл

  • 0
  • 0

Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?

Толық

Қарап көріңіз