Өлең, жыр, ақындар

Жалғаннан жарық таппай

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2214
Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілге нұр тоқыдым

  • 0
  • 0

Адасқанның алды жөн,
Бар ма, білмен кешірім.
Армандарым салды дем,
Жөн бе, айтшы, осыным?

Толық

Адасқан бұлақ

  • 0
  • 0

Адасқан бұлақ,
Жартастан құлап,
Сүйетін еді Күн шуақ.
Арманшыл еді,

Толық

Өмір - елес, елеске алданамын

  • 0
  • 0

Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер