Өлең, жыр, ақындар

Жалғаннан жарық таппай

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2122
Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 1

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?

  • 0
  • 0

Көзімнен ұшты қай сәтім жадырап, күліп?
Көңіл күйімдей - Алматы, атырап тынып.
Айналып бәрі әп сәтте әлденелерге
Сөгіліп кетті жан жүйем қақырап тұрып.

Толық

Жастығым

  • 0
  • 1

Бармас та жерге барғыздың.
Талай да күйге салғыздың.
Нені іздегенмін мен сонда,
Жанымда әлі жалғыздық.

Толық

Қарап көріңіз