Өңменімнен итерді өмір мені
- 0
- 0
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Жалғаннан жарық таппай
Жалғанда кім бар бүтін арманы?Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өмір - елес, елеске алданамын
- 0
- 0
Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі