Өлең, жыр, ақындар

Жалғаннан жарық таппай

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2212
Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.
Солды дедік біз сезінсе гүлді.
Өзекті жансың-өзіңше мұңды.
Шошындым сенсең, кеңістіктен де,
Құбылып дүние, көзіңше күлді.
Аяқ басамын - жар-құз, мың ағын.
Сынған көңілді әр күз құрадым.
Сәулесіне малданып осы өлеңнің
Жалғаннан жарық таппай жалғызсырадым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілге нұр тоқыдым

  • 0
  • 0

Адасқанның алды жөн,
Бар ма, білмен кешірім.
Армандарым салды дем,
Жөн бе, айтшы, осыным?

Толық

Күлсем күлдің.

  • 0
  • 0

Күлсем күлдің.
Күн де сүйді. Түн тұйық.
Қараспан тау
Қақырайды жыласам.

Толық

У дегенім уысымда...

  • 0
  • 0

Арсыздықтың бәрі жүр ме тамұқта,
Анықтап ал, ей, пысығым, анықта!
У дегенім уысымда. Толған Ай
Толқып тұрды нұр төгерде ғарыпқа.

Толық

Қарап көріңіз