Өлең, жыр, ақындар

Тіл қатады шөптер де

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1707
Арайланған таңдарда,
Шықшы, қалқам, аңғарға.
Самал желмен тербеліп,
Тіл қатады талдар да.
Қалың нуға кіргенде,
Бұлғақтайды бүрген де.
Желектері жайқалып,
Тіл қатады гүлдер де.
Көзді тартқан көктемде,
Көтерілші көк белге.
Туған жерді түрлентіп,
Тіл қатады шөптер де.
Құлақ түріп тыңдай біл,
Бақыт бар ма мұндай бір:
Туған жердің тамаша
Табиғатын жырлай біл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Бұл аспанның түбі түсіп кеткен бе?
Жете алмайа-ақ қойдым сұлу көктемге.
Жапалақ қар жауады кеп, жауады,
Қызғалдақтар құлпыратын көк белде.

Толық

Патша сұраған бақалар

  • 0
  • 0

Бақалар тым зерікті,
Өз бетімен ерікті
Жүргендерін қолайыздау көріпті.
Еркін өмір өмір ме?

Толық

Менің жадым

  • 0
  • 0

Ойнай бермей, ойлашы,
Ой түбіне бойлашы.
Менің жадым – сыр сандық,
Ақылымның қоймасы.

Толық

Қарап көріңіз