Өлең, жыр, ақындар

Таңғы көкек дауысы

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 2188
«Ән салып жүрсем болды, жетед» деген,
Қарамай шаранаға секектеген,
Сол құсты қадірледі не себепті,
Жайлау бар туған жерде Көкек деген.

Жер үсті мидай жазық қанаттыға,
(Қоса гөр, қанаты бар санаттыға).
Тәңірдің ықыласы түскен жер ғой,
Көкекті сол жайлауда жаратты ма?!

Тоғайдан алтын жебе шашылатын,
Шұғынық көзге оттай басылатын.
Сауықшыл сол құста бір заңдылық бар:
Шуламай бір ғана құс шақыратын.

Жүйткиді сайда құлын, өрде бөкен,
(Құс үнін ертелі-кеш ермек етем).
Әкемді, балалықты тәңір бізге,
Көруге аз-ақ күнге берген екен.

Тау кербез, жартастарын қына басқан,
Арасы тау мен аспан бір-ақ аттам.
Мерзімі жалға берген біткен күні,
Балалық, әкемді алды…
сұрамастан.

Түбінде керегенің балауса өніп.
Жабдықтан күре жолға қараушы едік.
Сол жердің патшасы – құс, нөкері – аң,
Біз болсақ үш ай қонар жолаушы едік…

Таң сәрі, майда самал бетті үрледі.
Шақырған Көкек үні екпінді еді.
Ұмытып қанатымның жоқ екенін,
Ілесіп Алтай жаққа кеткім келді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мынау қысты сүйіп қалдым

  • 0
  • 0

Мынау қысты сүйіп қалдым,
Келсе дағы күзді ұрлап.
Жұқа пальто киіп бардым,
Жып-жылы ғой сіздің жақ!

Толық

Қырат мені шаршатты

  • 0
  • 0

Біз сыртынан жанап өткен таныс бақ,
(Себебі онда тек ғашықтар табыспақ).
Күте ме екен?
Қырат мені шаршатты,

Толық

Кетті бірге

  • 0
  • 0

Жолға аттандың тайпалтып сал күреңмен,
Лажсыз мендей орнында қалды бөлмең.
Қайта айланып білсем де келмесіңді,
Жақынырақ жаныма болды бөлмең.

Толық

Қарап көріңіз