Өлең, жыр, ақындар

Таусыз жерде тұра алман

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 830
Сисам таудың құшағына сиярмын,
Жүйріктігін қарасаңшы қиялдың.
Тез жетем деп отырғанмен ұшаққа,
Тау үстінен өткен кезде ұялдым.

Барлығына төтеп беріп мұз-қардың,
Селт етпеген өткеніне ызғардың.
Жабыла кеп үймелеген басына ,
Ақша бұлттан тауларымды қызғандым.

Сәлем десем ояна кеп ақтаңда,
Қуанышты, мұңға толы шақтарда.
Сәлем десем елге келсем алдымен,
Қоштасамын кетіп бара жатқанда.

Ақ бас шыңы түнде бірдей шырақпен,
Жете алмассың бір күн жортып құр атпен.
Тауға менің бар жоқтығым белгісіз,
Таусыз жерде тұра алмаймын бірақ мен.

Тым биікке қол созғаным не теңім?!
Таудан кетсем беймаза күй кешемін.
Бара жатып зымыраған көлікпен,
Терезеден бір үңіліп өтемін.

Арқасымен желді қалай тосқанын,
Қарағайдың басын қалай қосқанын,
Көрер едім. Досым менен зеріксең,
Еш ойланбай тауға апарып тастағын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өскемен

  • 0
  • 0

Көрмеген ем, көксеп келдім Өскемен,
Ғасыр бойы көкейімді тескен ең.
Зұлмат заман жолымды кес-кестеген,
Күн шығыстан ту шығысқа көшкен ем.

Толық

Жанған жұлдыз!

  • 0
  • 0

Жанған жұлдыз!
Көз біткенді қарықтыр,
Шомсын әлем сәулелерге алып бір.
Ғасырда бір туылатын бірегей,

Толық

Тербетеді бір әуен

  • 0
  • 0

Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.

Толық

Қарап көріңіз