Өлең, жыр, ақындар

Сорлы қазақ

  • Bain
  • 26.04.2015
  • 1
  • 2
  • 33460
Сорлы қазақ жаны алқымға тығылып,
Қара күн кеп, тіккен туы жығылып,
Алға баспай, барлық ісі кер кетіп,
Нәр тата алмай, күшсіз, әлсіз бүгіліп,
Оқу-білім жақындатпай, жолатпай,
Қырын қарап, қазақ ісін ұнатпай,
Пыр-пыр ұйықтап сорлы қазақ тек жатыр,
Қанды жаспен екі көзін шылатпай.
Қозғал, қазақ, білім іздер кез келді,
Қылыш алып “надандық” саған кезенді.
Шетке лақтыр, тымақтай алып, елден қу
Ертелі-кеш басыңа мініп езгенді!
Кітап әпер, оқысын, балаң қолына,
Малды аяма оқу – білім жолына.
Өнер алып басқалармен қатар бол,
Қосыл бірдей адамзаттың тобына!
Байғұс қазақ бас көтеріп тұрар ма?
Көңілі түсіп, білімге мойын бұрар ма?
Күні туып, оңынан – Күн, солдан – Ай,
Оқуменен жайнатып дүкен құрар ма?



Пікірлер (2)

Оркен

Ол ең күшті

Есымым Анел

Бул Олен озыме катты унады сорлы казак озыме куш куат бергендеи болды

Пікір қалдырыңыз

Жауардың азаматтарына

  • 1
  • 1

Сағада сіз, байтаққа аға Зәкең бар,
Қарағашта хатқа жүйрік Бәкең бар.
Ғабдолла бар атқа мініп алысқан,
Елге сыйлы, байыпты сөз Шәкең бар.

Толық

Жердің жұмырлығы

  • 1
  • 2

Оқудан қайтты жас Сапар,
Терде отырған ақсақал
Орын берді қасынан.
- He білдің, балам? He хабар?

Толық

Өмір

  • 1
  • 2

Мана көкті қаптап еді қара бұлт,
Күн күркіреп қорқытып, ұшырып құт:
Көк тұнжырап мұңайып, қабақ жауып,
Көз ашқанда аспанда жарқылдап от.

Толық

Қарап көріңіз