Өлең, жыр, ақындар

Ақын арызы

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 835
Ақын деген абыройлы атым бар,
Жырларымда жалын да бар лапылдар.
Асқар таудай арқа тұтып,
Алыстан
Кеп жатады жанымды ұққан жақындар.
Келсе келсін,
Қуанбайын мен неге?
Төрім дайын өзім деген пендеге.
Есігімді айқара ашып, қарсы алам,
Қазақ, сірә, кең пейілге кенде ме?
Бір-бірінен артпаса да айлығым,
Қат-қат кітап – жиған-терген байлығым.
Әлі күнге жыр жазудан жалықпай,
Өтпепті ғой өмірде бір жай күнім.
Уақытпен қайнап-пісіп баста өлең,
Талай жерге келіп қапты жас деген.
Жазғанымды бастырудан басқадай
Қиыншылық көрмеппін-ау, әсте мен.
Қанат қаққан көңілімнің тұсынан
Жүрекжарды жарларымды ұшырам.
Ал, бірақ та, қонағыма жұп-жұқа
Кітабымды ұсынуға қысылам.
Тұрмысымды жұп-жұпыны шамалап,
Ақын деген осы ма деп, табалап,
Бар құнымды байлықпенен бағалап,
Ағайынның аулақтауы жаман-ақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дарақылық

  • 0
  • 0

«Бір тәттінің бір ащысы бар,
Бір тоқтықтың бір аштығы бар» –
Деген екен бабаларымыз,
Ақылы кен даналарымыз.

Толық

Мен сені сүйіп едім, түсінбедің

  • 0
  • 0

Мен сені сүйіп едім, түсінбедің,
Байлықпен бағаланар кісің бе едім?
Табынған тек Тәңірге жан емес пе ем,
Не болды соншалықты кішіргенім?

Толық

Жайсаңдар

  • 0
  • 0

Өмірде бар ғой, шіркін, жақсы адамдар,
Көңілі – ақ шағала, ақша таңдар.
Жасанып жайнап кетер барлық әлем,
Бір сәтке көңіліңді тапса жандар.

Толық

Қарап көріңіз