Өлең, жыр, ақындар

Ақын арызы

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 986
Ақын деген абыройлы атым бар,
Жырларымда жалын да бар лапылдар.
Асқар таудай арқа тұтып,
Алыстан
Кеп жатады жанымды ұққан жақындар.
Келсе келсін,
Қуанбайын мен неге?
Төрім дайын өзім деген пендеге.
Есігімді айқара ашып, қарсы алам,
Қазақ, сірә, кең пейілге кенде ме?
Бір-бірінен артпаса да айлығым,
Қат-қат кітап – жиған-терген байлығым.
Әлі күнге жыр жазудан жалықпай,
Өтпепті ғой өмірде бір жай күнім.
Уақытпен қайнап-пісіп баста өлең,
Талай жерге келіп қапты жас деген.
Жазғанымды бастырудан басқадай
Қиыншылық көрмеппін-ау, әсте мен.
Қанат қаққан көңілімнің тұсынан
Жүрекжарды жарларымды ұшырам.
Ал, бірақ та, қонағыма жұп-жұқа
Кітабымды ұсынуға қысылам.
Тұрмысымды жұп-жұпыны шамалап,
Ақын деген осы ма деп, табалап,
Бар құнымды байлықпенен бағалап,
Ағайынның аулақтауы жаман-ақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Имандылық

  • 0
  • 0

Кейбір адам кенет өліп жатады,
Кейбір жастар ерте сөніп батады.
Кім де болса, жақсы жанның өлімі
Жан жылатып, қабырғаңа батады.

Толық

Талғарға сәлем

  • 0
  • 0

Сәлем бердік сәнді қала Талғарға,
Абзал ана, ақсақалды шалдарға.
«Тамашаның» тарландары талайдан
Ынтық еді осындағы жандарға.

Толық

Сен мені түсінбейсің

  • 0
  • 0

Сен мені түсінбейсің, түсінбейсің,
Әйтеуір түсініксіз пішімдейсің.
Өзіңді өзгелерден артық санап,
Ерекше жаратылған мүсіндейсің.

Толық

Қарап көріңіз