Өлең, жыр, ақындар

Нұрға толы, жырға толы Алматы

  • 31.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1929
Алматының көктемі бар керемет,
Дембіл-дембіл күн жауады себелеп.
Бар аймағы барқыт гүлге оранып,
Бұлбұл сайрап, ұшып-қонған көбелек.
Алматының жасыл желек жазы бар,
Жазында бір әсем әуен сазы бар.
Жапырақтай сыбдыр қағып сырласқан,
Жастарының жарасымды назы бар.
Алматының ерекше бір күзі бар,
Күзінде де гүл көктемнің ізі бар.
Жалт қараса, жүрегіңді жандырған,
Қырға біткен қызғалдақтай қызы бар.
Алматының албыраған қысы бар,
Қысында оның аққу құстың түсі бар.
Сезіміңді самалымен сергітіп,
Ақ өңірін, пәк көңілін ұсынар.
Алматының таңдары бар шуақты,
Алматының таулары бар бұлақты.
Нұрға толы, жырға толы Алматы
Мәңгі көктем, мәңгі жап-жас сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлген ақынның өзін жерлеуге жиналғандар алдындағы монологі немесе қабір басындағы сөз

  • 0
  • 0

Бұл дүниенің қызығына тоя алмай,
Жортып жүрген жігіт едім қояндай.
Енді бүгін тас табытта жатырмын,
О, Алла-ай!

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Әке – асқар тауымсың
Тиіп тұрған әуесі.
Әке – бақша-бауымсың
Иіп тұрған мәуесі.

Толық

Қиындап бара жатыр...

  • 0
  • 0

Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр.

Толық

Қарап көріңіз