Өлең, жыр, ақындар

Перзентхана

  • 01.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2124
Мынау үйді бұрын қалай көрмегем?
Көргенмін ғой, бірақ, көңіл бөлмегем.
Кіріп-шығып, ентелейді ел деген,
Көңіл шалқып, осы жерден өрлеген.
Тым асығыс жанай келіп қақпаны,
Жедел жәрдем машинасы тоқтады.
Осы жерден шын бақытын тапқалы,
Жас келіншек босағадан аттады.
Қабырғаны қармап әлсіз қолдары,
Қиналады – қысқаны да толғағы.
Жан-жағына жаутаңдайды ол тағы,
Аман-есен баурын жазса болғаны.
Бір жігіт кеп терезеге тесіліп,
Сөйлеседі жұбайымен шешіліп.
Ұлды бопты мәртебесін өсіріп,
Шаттанады, мақтанады төс ұрып.
Алаулаған гүлдер шоғын әкеліп,
Тағат таппай, төмен жақтан әперіп,
Тұңғыш рет тынымсыз бір сәт еніп,
Сезінді алғаш шын бақытты әкелік.
Ана бір жан бақытты екен расы:
Бере салған Тәңіріне разы.
Бұрын-дағы бар болатын біразы,
Енді бүгін қос қолда қос мұрасы.
Шын қуаныш десеңізші қаншалық:
Жаңа келген жас ұрпақты жар салып,
Зыр қағады бәйек болып барша жұрт,
Келді өмірге жаңа ұрпақ жар салып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шұлғаубайдың шатағы

  • 0
  • 0

Тойып алған Шұлғаубай
Былқ-сылқ етіп бұлғаңдай,
Айтқан сөзді ұқпай қойды,
Мейрамханадан шықпай қойды.

Толық

Құдайсыздар

  • 0
  • 0

Ертеректе өтсе керек бір заман,
Бопты халық танымаған Тәңірін,
Қарсы тұрып, тыңдамаған әмірін.
Тентек тобыр тулар ұстап мыңдаған,

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Туған жердей жер болмас,
Туған елдей ел болмас.
Атам қазақ айтқандай,
Елін сүйген қор болмас.

Толық

Қарап көріңіз