Өлең, жыр, ақындар

Шыңға шықтым

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2547
Мен өзім табиғатқа шын ғашықпын,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Көзімді тарта берді күн шығыс жақ,
Білмеймін, кімге асықтым, кімге асықтым?
Төбеден төңкеріліп төніп тұрған,
Әлемді тау екен ғой бөліп тұрған.
Шаңқайған шың басына шықсаң егер,
Бәрін де секілдісің көріп тұрған.
Алатау айналаны алдыма әкеп,
Тастады айналдырып баурына әкеп.
Көп талға көзімді алмай қарай бердім,
Сағынган сәулешімнің аулы ма деп.
Көзіме жалындаған ұшқын келді,
Сол жаққа қанат қағып ұшқым келді.
Қолына жұпар иіс гүл ұстатып,
Сәулемді бауырыма қысқым келді.
Көруге, сәулем, сені күнде асықтым,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Тұрғандай тап қасымда осы бір сәт,
Жалынды жүрегімнен жыр тасыттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Берсеңдерші бір хабар

  • 0
  • 0

Толқыны тербеп тағдырдын,
Шағала болдым шалғайда.
Жаныма жақын жан құрбым,
Шалқытып салар ән қайда?

Толық

Қарқара

  • 0
  • 0

Қарқара – бағы жанған жер,
Бабалар ізі қалған жер.
Қарсы кеп орыс патшаға,
Албандар атой салған жер.

Толық

Жан сақтау ма әлде қақтау ма?

  • 0
  • 0

«Бақсыға барсаң, бақтыр дейді,
Тәуіпке барсаң, қақтыр дейді», –
Деген сөз тегін бе?
Не болмайды өмірде?

Толық

Қарап көріңіз