Өлең, жыр, ақындар

Шыңға шықтым

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2750
Мен өзім табиғатқа шын ғашықпын,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Көзімді тарта берді күн шығыс жақ,
Білмеймін, кімге асықтым, кімге асықтым?
Төбеден төңкеріліп төніп тұрған,
Әлемді тау екен ғой бөліп тұрған.
Шаңқайған шың басына шықсаң егер,
Бәрін де секілдісің көріп тұрған.
Алатау айналаны алдыма әкеп,
Тастады айналдырып баурына әкеп.
Көп талға көзімді алмай қарай бердім,
Сағынган сәулешімнің аулы ма деп.
Көзіме жалындаған ұшқын келді,
Сол жаққа қанат қағып ұшқым келді.
Қолына жұпар иіс гүл ұстатып,
Сәулемді бауырыма қысқым келді.
Көруге, сәулем, сені күнде асықтым,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Тұрғандай тап қасымда осы бір сәт,
Жалынды жүрегімнен жыр тасыттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдақтар жыры

  • 0
  • 0

Қуқыл тартып құмда күйген шөптердің
Арасында біздер бірге солсақ та,
«Қызғалдақтан енді қалар жоқ белгі», –
Деген адам жаңылады сол шақта.

Толық

Директор туралы деректер

  • 0
  • 0

Басшыларға жағынып жүріп,
Барын беріп, жалынып жүріп,
Бәкең білдей директор болды,
Директор емес, ерек пір болды.

Толық

Жүрек

  • 0
  • 0

Жүрек деген арсыздың
Сұлуы жоқ сүймеген.
Әлемдегі бар қыздың
Алданада ол билеген.

Толық

Қарап көріңіз