Өлең, жыр, ақындар

Шыңға шықтым

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2859
Мен өзім табиғатқа шын ғашықпын,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Көзімді тарта берді күн шығыс жақ,
Білмеймін, кімге асықтым, кімге асықтым?
Төбеден төңкеріліп төніп тұрған,
Әлемді тау екен ғой бөліп тұрған.
Шаңқайған шың басына шықсаң егер,
Бәрін де секілдісің көріп тұрған.
Алатау айналаны алдыма әкеп,
Тастады айналдырып баурына әкеп.
Көп талға көзімді алмай қарай бердім,
Сағынган сәулешімнің аулы ма деп.
Көзіме жалындаған ұшқын келді,
Сол жаққа қанат қағып ұшқым келді.
Қолына жұпар иіс гүл ұстатып,
Сәулемді бауырыма қысқым келді.
Көруге, сәулем, сені күнде асықтым,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Тұрғандай тап қасымда осы бір сәт,
Жалынды жүрегімнен жыр тасыттың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шошқа

  • 0
  • 0

Шошқа байдың қорасынан көрінді,
Атқораға, ас үйге де емінді.
Қопыратып қоқысты да көңіңді,
Жуындыға шомылды.

Толық

Қолдаушы

  • 0
  • 0

Кездесіп, қол алысып,
Былай деді танысым:
«Осы сенің керемет
Қолдаушыңның бары шын.

Толық

Сен мені түсінбейсің

  • 0
  • 0

Сен мені түсінбейсің, түсінбейсің,
Әйтеуір түсініксіз пішімдейсің.
Өзіңді өзгелерден артық санап,
Ерекше жаратылған мүсіндейсің.

Толық

Қарап көріңіз