Өлең, жыр, ақындар

Құрақ

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2135
Жел сарнаған маңы у-шу,
Желбірейді бал құрақ
Қара терең, қанды су
Алдырмайды ал бірақ.
Түссең түпсіз шетінен
Түйетайлы тұңғиық.
Су шыныны бетінен,
Сыпырады күн қиып.
Ұқсайды көл лөкке
Қара бұлттай шудалы.
Жатыр мола жиекте —
Махаббаттың құрбаны.
Не деді екен өлерде,
Тыңдады екен зарын кім?
Тұрған құрақ тереңде,
Үкісі ме арудың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл жыры

  • 0
  • 0

Аз ғана аялдамай тұра тұрып,
Ай, Күнді орбитадан қуа түріп,
Болашақ ғасырлардың аспанына
Барады ракетадай жыл атылып,

Толық

Алматының алтын отты түндері

  • 0
  • 0

Кім жастықта қадіріңді білмеді,
Кім қойныңда алшаң басып жүрмеді.
Жасыл баққа, жас құшаққа шақырған,
Алматының алтын отты түндері.

Толық

Шаңқай түс

  • 0
  • 0

Мұз боп қатқан алты ай қыс
Көл құшағын қазға ашқан.
Шағаладай шаңқай түс
Жатыр еріп жазғы аспан.

Толық

Қарап көріңіз