Өлең, жыр, ақындар

Сайтандығың санамды шын сыздатты

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1047
Сайтандығың санамды шын сыздатты,
Жүрегімді жандырды да мұздатты.
Екеуіміз екі шоқы екенбіз,
Арамызда аттай алмас құз жатты.
Жегідей жеп жаман ойлар жармасты,
Тәтті қиял қызғанышпен алмасты.
Алай-дүлей соғып өткен бір дауыл,
Жалп еткізді от сезімді алғашқы.
Не екенін білмеуші едім сүюдің,
Не екенін білмеуші едім күюдің.
Тамағыма тас тіреліп қалғандай,
Сол түні мен алғаш рет түйілдім.
Сеніменен сәулеленіп көмескім,
Төбесіне көтеріп ең белестің.
Амал қанша, өртеп кеттің оңдырмай,
Бірақ, мендей сүймес енді сені ешкім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен болмасаң Сәруар

  • 0
  • 0

Сен болмасаң, Сәруар,
Аринаны білер ме ем?
Өмірдің не мәні бар,
Ішкіш болып жүрер ме ем?

Толық

Бас жазу

  • 0
  • 0

Былай деді бір мас:
«Не істеу керек бұл бас?
Иықта байланып тұруы керек.
Жер шары секілді домалақ,

Толық

Көрпе

  • 0
  • 0

Бұл өмірдің көлемін
Шағын көрпе дер едім.
Тыным атпай тартқылап,
Жеткізе алмай келемін.

Толық

Қарап көріңіз