Өлең, жыр, ақындар

Сатираның саңлағы

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2075
(Шона Смаханұлына)

Әуелден бала болып пысық туған,
Тілі ащы тікенектей қышып туған.
Тиісіп қыз-қырқынға тынбаған бір,
Секілді үй айнала күшік қуған.
Сондағы сол әдетпен қалыптасқан,
Жазды ол әзіл-оспақ жалықпастан.
Бұлақтай бұрқыраған тума талант
Ауылдан Алматыға алып қашқан.
Қарамай қиындық пен ауырына,
Қосылып ақындардың қауымына,
Семсерін сатираның сілтей соғып,
Парнастың қамшы басқан сауырына.
Іздеді кемшілікті дамыл алмай,
Жау бар деп жар астында тағы қандай?
Қоғамға кері тартпа кесапаттар
Қорықты Шона десе жаны қалмай.
Шөкеңнің өлмесіне сенемін мен,
Өзіме ұстаз тұтып келемін мен.
Асқардан тәлім алған алып тұлға,
Қазақтың Крыловы дер едім мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Демалыс

  • 0
  • 0

Аң патшасы Арыстан
Бір-бірімен алысқан
Аңдар үшін барлық
Шығарды жарлық:

Толық

Менің әкем кім?

  • 0
  • 0

Кеткен бала көшеге
Долданып жылап келді.
Жалғыз жебеу шешеге:
Әкем кім? – деп сұрақ берді.

Толық

Керемет бір хайуан керек

  • 0
  • 0

Бұрын «Ара» ара болатын,
Шаққан жері жара болатын.
«Арада» сыналған жанның
Ауызы қан, дала болатын.

Толық

Қарап көріңіз