Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • Bain
  • 26.04.2015
  • 1
  • 3
  • 40452
Мана көкті қаптап еді қара бұлт,
Күн күркіреп қорқытып, ұшырып құт:
Көк тұнжырап мұңайып, қабақ жауып,
Көз ашқанда аспанда жарқылдап от.
Бұрқыратқан екпінді дауыл еді,
Сабап құйған жиіркеніш жауын еді.
Қорқып-сасып, жан-жануар есі шығып,
Бәрі-ақ іздеп баспана тауып еді.
Бұлт айықты, көк жүзі болды ашық,
Бар нәрседен қайғы-мұң кетті қашып.
Күн сәулесі жер жүзін құшақтады,
Қосылуға қашаннан болған асық.
Бейне алтындай көкте бұлт тұр ғой жайнап,
Енді жел жоқ мазалар оны айдап,
Жанға рақат гүлдерден хош иіс аңқып,
Жан беріп кең далаға, құстар сайрап.
Өмір осы - бірде ол болар бұлтты,
Қатты желді, дауылды, кейде отты.
Құрып дымың, қайғырып, жас төгерсің,
Бұлт ашылар - қайғының бәрі бітті.



Пікірлер (3)

Бексултан

зор екн

Шапағат

Керемет

Қуаныш

Осы әнді мен айтқанмын

Пікір қалдырыңыз

Жазғы таң

  • 1
  • 5

Жып-жылы түн маужырап,
Көтерілген жерден бу.
Саф күмістей жалтырап
Тыныш жатқан тұнық су.

Толық

Жұбату

  • 0
  • 3

Әлди-әлди, ақ бөпем,
Ақ бесікке жат, бөпем.
Құнан қойды, сой бөпем,
Құйрығына той, бөпем.

Толық

Сәлем хат

  • 0
  • 2

Сәлем сөзім алыстағы еліме,
Алыстағы ақ селеулі беліме.
Айдан да айқын сендерді іздеп қайтуым
Күнім бітіп, кіргенімше көріме.

Толық

Қарап көріңіз