Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 835
Далада дауыл ысқырып,
Қақты кеп зәулім қақпаны.
Шірене тартып, тықсырып,
Әкетті жұлып тақтаны.
Аптыға барып артынша
Айдынды шалқар шайқады.
Қажырлы қайсар қалпынша
Құзды да қозғап байқады.
Шіліктер шулап төменде,
Тасалап бойын жасырды.
Қайысып қайың, емен де,
Күрсіне құлап бас ұрды.
Тарқатып долы ашуын,
Аздан соң дауыл басылды.
Шұғылалы шашып шашуын,
Күн көзі қайта ашылды...
Дауылдай еді-ау бір шақта
Жалынды жаным менің де.
Көңілім шалқып бұл шақта,
Өмірдің тұрмын төрінде.
Жері жоқ барып соқпаған
Өтсе де дауыл жылдарым,
Ақылға келіп тоқтаған
Болсайшы дауыл жырларым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмбақ өлең

  • 0
  • 0

Бір суретте бар адам –
Бір атадан тараған.
Байыппенен санашы:
Үш әке, үш баласы,

Толық

Қордай

  • 0
  • 0

Қордайдың жері қандай тұнып тұрған?
Күндері көтерілген күліп қырдан.
Самалы жан сергітіп, тынықтырған,
Көңілде кірбің болса, ұмыттырған.

Толық

Пингвин

  • 0
  • 0

Аталғанмен құс болып,
Пингвиндер ұшпайды.
Көрген емес еш тоңып,
Мұхиттарда қыстайды.

Толық

Қарап көріңіз