Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 814
Далада дауыл ысқырып,
Қақты кеп зәулім қақпаны.
Шірене тартып, тықсырып,
Әкетті жұлып тақтаны.
Аптыға барып артынша
Айдынды шалқар шайқады.
Қажырлы қайсар қалпынша
Құзды да қозғап байқады.
Шіліктер шулап төменде,
Тасалап бойын жасырды.
Қайысып қайың, емен де,
Күрсіне құлап бас ұрды.
Тарқатып долы ашуын,
Аздан соң дауыл басылды.
Шұғылалы шашып шашуын,
Күн көзі қайта ашылды...
Дауылдай еді-ау бір шақта
Жалынды жаным менің де.
Көңілім шалқып бұл шақта,
Өмірдің тұрмын төрінде.
Жері жоқ барып соқпаған
Өтсе де дауыл жылдарым,
Ақылға келіп тоқтаған
Болсайшы дауыл жырларым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жау-жау, қарым

  • 0
  • 0

Жау-жау, қарым,
Жау, қарым,
Жақсы болар жауғаның.
Жердің жүзін жаңартшы,

Толық

Ұр, тоқпақ

  • 0
  • 0

Ақын ақын болар ма?
Ақын батыл болар ма?
Өз ұлтының тағдырын
Толғамаса шын тоқтап?

Толық

Аспаз бен мысық

  • 0
  • 0

Бір Аспаз сауатты
Жүгірді бетке алып кабакты.
(Құдайшыл пысық-тын,
Құдағидың асында ептеп ішіпті).

Толық

Қарап көріңіз