Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 965
Далада дауыл ысқырып,
Қақты кеп зәулім қақпаны.
Шірене тартып, тықсырып,
Әкетті жұлып тақтаны.
Аптыға барып артынша
Айдынды шалқар шайқады.
Қажырлы қайсар қалпынша
Құзды да қозғап байқады.
Шіліктер шулап төменде,
Тасалап бойын жасырды.
Қайысып қайың, емен де,
Күрсіне құлап бас ұрды.
Тарқатып долы ашуын,
Аздан соң дауыл басылды.
Шұғылалы шашып шашуын,
Күн көзі қайта ашылды...
Дауылдай еді-ау бір шақта
Жалынды жаным менің де.
Көңілім шалқып бұл шақта,
Өмірдің тұрмын төрінде.
Жері жоқ барып соқпаған
Өтсе де дауыл жылдарым,
Ақылға келіп тоқтаған
Болсайшы дауыл жырларым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өгіз

  • 0
  • 0

Жайылып жүрген жалғыз өгіз еді,
Өгіз еді – өзі де семіз еді.
Нарық деген мына бір қыспақ заман
Өгіз түгіл, өлексе жегізеді.

Толық

Шал, бала және есек

  • 0
  • 0

Еңбегімен күн кешіп,
Шал мен бала мінгесіп,
Жүрген еді есекпен,
Жұрт қарады кім десіп.

Толық

Ерден атайдың ертегісі

  • 0
  • 0

Кел, балалар, тұрмаңдар,
Бізде қызық, думан бар.
Атамыздың алуан
Ертегісін тыңдаңдар.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер