Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1030
Далада дауыл ысқырып,
Қақты кеп зәулім қақпаны.
Шірене тартып, тықсырып,
Әкетті жұлып тақтаны.
Аптыға барып артынша
Айдынды шалқар шайқады.
Қажырлы қайсар қалпынша
Құзды да қозғап байқады.
Шіліктер шулап төменде,
Тасалап бойын жасырды.
Қайысып қайың, емен де,
Күрсіне құлап бас ұрды.
Тарқатып долы ашуын,
Аздан соң дауыл басылды.
Шұғылалы шашып шашуын,
Күн көзі қайта ашылды...
Дауылдай еді-ау бір шақта
Жалынды жаным менің де.
Көңілім шалқып бұл шақта,
Өмірдің тұрмын төрінде.
Жері жоқ барып соқпаған
Өтсе де дауыл жылдарым,
Ақылға келіп тоқтаған
Болсайшы дауыл жырларым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің бейнең

  • 0
  • 0

Сенің бейнең көз алдымнан кетпейді,
Менің күнім сені ойлаусыз өтпейді.
Нұр жүзді көру үшін бір сәтке,
Бара жатам өрлеп биік беткейді.

Толық

Мирон

  • 0
  • 0

Болды бір бай Мирон деген есімді.
Атамадым мен оны керек етіп өлеңге.
Айып емес қалмаса есте егерде.
Жаппай шулап көршілері көсілді,

Толық

Өгіз

  • 0
  • 0

Жайылып жүрген жалғыз өгіз еді,
Өгіз еді – өзі де семіз еді.
Нарық деген мына бір қыспақ заман
Өгіз түгіл, өлексе жегізеді.

Толық

Қарап көріңіз