Өлең, жыр, ақындар

Абайдың ізімен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1979
Мен жазбаймын өлеңді түйілгеннен,
Уытты сөз шығады күйінгеннен.
Қыран бүркіт секілді қайқаң етіп,
Шарықтаймын шағымда күйім келген.
Мен жазбаймын өлеңді тасынғаннан,
Жан сырымды ақтарам ашынғаннан.
Өледі екен өлгендер өкініште,
Бойындағы ауруын жасырғаннан.
Мен жазбаймын өлеңді жетіскеннен,
Шымбайына батырам шекіскеннеп.
Туыс тұтып турашыл танымасты,
Ағайыннан әлжуаз кетіскем мен.
Мен жазбаймын өлеңді еріккеннен,
Ақын сөзі ақылға ерік берген.
Төзбейді ол қиянат, жалғандыққа,
Тек шындықпен өмірге көрік берген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Монтер

  • 0
  • 0

Мейлі қала, далада,
Электрлі бағана,
Бағынады мүлтіксіз,
Біздің монтер ағаға.

Толық

Айдай сұлу аруым

  • 0
  • 0

«Сырғалым» деп жырладым,
Сызыла кеп тыңдадың.
Айдай сұлу аруым,
Сен екенсің гүл бағым.

Толық

Шыдам

  • 0
  • 0

Балам да балам, балам-ай,
Барады-ау не боп заман-ай.
Бесеуің үшін бір етік,
Қалғанын қайдан табам-ай?

Толық

Қарап көріңіз