Өлең, жыр, ақындар

Абайдың ізімен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2047
Мен жазбаймын өлеңді түйілгеннен,
Уытты сөз шығады күйінгеннен.
Қыран бүркіт секілді қайқаң етіп,
Шарықтаймын шағымда күйім келген.
Мен жазбаймын өлеңді тасынғаннан,
Жан сырымды ақтарам ашынғаннан.
Өледі екен өлгендер өкініште,
Бойындағы ауруын жасырғаннан.
Мен жазбаймын өлеңді жетіскеннен,
Шымбайына батырам шекіскеннеп.
Туыс тұтып турашыл танымасты,
Ағайыннан әлжуаз кетіскем мен.
Мен жазбаймын өлеңді еріккеннен,
Ақын сөзі ақылға ерік берген.
Төзбейді ол қиянат, жалғандыққа,
Тек шындықпен өмірге көрік берген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлкі мен тиін

  • 0
  • 0

Тиінменен бәс қылған
Түлкі айтты:
– Бас ұрман.
Тоқсан тоғыз айлам бар,

Толық

Қызықпадым күміс пенен алтынға

  • 0
  • 0

Қызықпадым күміс пенен алтынға,
Жағымпаздық жасау да жоқ салтымда.
Адамдардың адалдығын аялап,
Қабылдадым кір шалмаған қалпында.

Толық

Тып-тынық бір түн еді

  • 0
  • 0

Тып-тынық бір тамылжыған түн еді,
Жұлдыз біткен жымың қағып тұр еді.
Екі ғашық бір-біріне сыр ашып,
Балдай ұйып бақ ішінде жүр еді.

Толық

Қарап көріңіз