Өлең, жыр, ақындар

Абайдың ізімен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2017
Мен жазбаймын өлеңді түйілгеннен,
Уытты сөз шығады күйінгеннен.
Қыран бүркіт секілді қайқаң етіп,
Шарықтаймын шағымда күйім келген.
Мен жазбаймын өлеңді тасынғаннан,
Жан сырымды ақтарам ашынғаннан.
Өледі екен өлгендер өкініште,
Бойындағы ауруын жасырғаннан.
Мен жазбаймын өлеңді жетіскеннен,
Шымбайына батырам шекіскеннеп.
Туыс тұтып турашыл танымасты,
Ағайыннан әлжуаз кетіскем мен.
Мен жазбаймын өлеңді еріккеннен,
Ақын сөзі ақылға ерік берген.
Төзбейді ол қиянат, жалғандыққа,
Тек шындықпен өмірге көрік берген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақыт

  • 0
  • 0

Жоғалған нәрсе табылар,
Ұмытқан еске алынар.
Бәрін де артқа ұзатып,
Оралмас кері уақыт.

Толық

Атағы болмады деп алып берген

  • 0
  • 0

Атағы болмады деп алып берген,
Жерім жоқ басшыларға налып көрген.
Ақырын жүріп келем анық басып,
Бағадан артық не бар халық берген?

Толық

Мақтанышым – Шиелім

  • 0
  • 0

Алтын таңды туған жерім-ай,
Жарқын жанды думан елім-ай,
О-о-о, Шиелім!
Ер Мұстафа Шоқай,

Толық

Қарап көріңіз