Өлең, жыр, ақындар

Тәңірге сенгенімнен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 841
Тәңірге сенгенімнен,
Өрекпіп өр көңілмен,
Өлердей ғашық болдым,
Өзіңді көрген күннен.
Жанарың мөлдіреді,
Жараттың сен біреуді.
Қарай ма сірә саған,
Ұнатса ол біреуді?
Жаныңды түсінгеннен,
Сан рет кішірген ем.
Ол үшін мүсәпір ең,
Мен үшін ісінгенмен.
Сен мені менсінбедің,
Өзіңе теңсінбедің.
Өртеді өзегімді
Өзгеден кемсінгенің.
Отыңа күйетінмін,
Бәрібір сүйетінмін.
Түбі бір түзелерін
Түсінгем ниетіңнің.
Өшпейді үміт асыл,
Сен қашан жылытасың?
Өзіңді сүймес жанды
Қай күні ұмытасың?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір туралы ой

  • 0
  • 0

Отын жағып үміттің,
Алаулап таң атады.
Бір орыннан шығып күн,
Бір орнына батады.

Толық

Шаруа мен қарақшы

  • 0
  • 0

Басымызға қайғы бұлты төнгенде,
Құтқарғанға бас июге дайынбыз.
Қиын сәтте шындап көмек бергенге
Жаманшылық жасауымыз жаман-ақ:

Толық

Теңізші мен теңіз

  • 0
  • 0

Толқынменен құм жағаға шығып қап,
Қалжыраған Теңізші кетті ұзақ ұйқыға.
Ояна сап, Теңізге тиісті ол құйтыға:
«Сенсің, – деді, – бүлік нақ!

Толық

Қарап көріңіз