Өлең, жыр, ақындар

Кешірім

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3770
Мен бірде саған қатты ренжідім,
Жаздадым ашып ала жүрек жігін.
Өзімді ақылға сап, ашуға емес,
Қайтадан тарта қойдым жүген жібін.
«Кешіргін, – десең, – Алла, кеш ұлыңды,
Күнәңді кешер Алла кешірімді.
Болса да қанша қатең, кешіреді
Анаң да аялаған бесігіңді.
Болғанда Алла – мейір, кешірімді,
Мен неге айта алмаймын шешімімді?
Не бәрі пендесімін бір Алланың,
Қатеңді кеше салсам, несі мінді?
Айтамын жан сырымды енді кімге?
Жалғыз-ақ жебеушімсің сен бүгінде.
Біріміз-бірімізге сүйеніш боп,
Жүрейік тату-тәтті кемді күнде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дабыл

  • 0
  • 0

Емес тіпті жағымды үн,
Керегі не дабылдың?
Мазаны алып мезгілсіз,
Шырқын бұзар дамылдың.

Толық

Өзі киіне алмайтын бала немесе жалаңаш генерал

  • 0
  • 0

Көктем сайын нұр болып,
Айналыпты жаңбырға.
Содан кейін гүл болып,
Жайқалыпты әр қырда.

Толық

Жаңбыр жыры

  • 0
  • 0

Құйшы, жаңбыр, шелектеп құйшы келіп,
Бармағынан бал тамған күйші болып.
Жадау тартқан реңі жасыл әлем
Шыға келсін шырайлы биші болып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер