Өлең, жыр, ақындар

Бұл дүние

  • 07.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1340
Бұл дүние түзіледі мұнардан,
Мұнар деген бұлдыраған мың арман.
Ере келе, көре-көре аңдайсың,
Алдауменен, арбауменен құрылған.
Адамдарға сенуін-ақ сенесің,
Адалдықты кепілдікке кім алған?
Бір үмтің құшақ жайып тұрады,
Арайланып атқан таңдай кіл алдан.
Құшақ жайып алға қарай ұмтылсаң,
Тосыласың тосын келген тұманнан.
Тағы-тағы желпіндіре жетелеп,
Алға қарай тарта берер бір арман.
Қысқа ғұмыр қызығына алданып,
Бас айналар бір сәттілік құмардан.
Балаң менен қызың сені алдаса,
Қаның қайнап, кеудеңдегі шығар жан.
Алдар болса қасыңдағы қатының,
Сен-дағы бір бәйтерексің қуарған.
Әне, міне күнді күтіп құларман,
Саған қарап томсырая тұрар маң,
Жеткізбейді, жеткізбейді-ау ұлы арман.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабыланбайдың «Қарсақ жолы»

  • 0
  • 0

Жай оғындай жалынды
Өшпей қалған ер ісі.
Ел аузынан алынды
Осы жырдың желісі.

Толық

Нарық пен парық

  • 0
  • 0

Еркіне кетіп нарық,
Дертіне жетті парық:
Қайда да барсаң қырқысып,
Жұлқысып жатқан халық.

Толық

Тышқанның ақылы

  • 0
  • 0

Тышқан баласына ақыл айтты,
Айтқанда батыл айтты:
– Балам, мен көпті көрдім,
Майды да етті көрдім.

Толық

Қарап көріңіз