Өлең, жыр, ақындар

Механик

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1876
Бір жас жігіт сатып алды зәулім үй,
Әрине, оны салған еді бабалар.
Әрі мықты, кең болатын әлгі үй
Көрген адам шын жоғары бағалар.
Бір кемдігі, бірақ та,
Тұратұғын ауызсудан жырақта.
«Мейлі, – деді ол, – жетер менде ерік, күш,
Не істесем де, үй менікі, иесі мен,
Машинамен өзен жаққа көшірем.
(Сол жас жігіт механик-тін еліккіш)
Шана қойсам болды астына тезінен.
Ең әулі үй іргесін қопарып,
Шығыр сияр жерді дәлдеп оямын.
Содан кейін сүйреткішпен апарып,
Қалаған жерге қоямын.
Бұл өмірде қызықтар көп қаншалық:
Жатқан кезде үйімізді көшіріп,
Күйме ішінде отырғандай көсіліп,
Өлең айтып, жадырармыз шешіліп,
Тыңдар жұрттар тамсанып».
Осындай бір қиялдарға беріліп,
Механик тез кірісті іске еліріп.
Үй іргасін қаза берді тым әрі,
Кетті көп күш, жұмсалды көп ақша да,
Бірақ та, үй қозғалмады, масқара!
Бітті ақыры құмары –
Үйі қирап құлады.
* * *
Қарасаң кей кісіге,
Ісіне,
Алмассың түк түсіне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарақұм

  • 0
  • 0

Қарақұм бұл –
Қара құмдар:
Өңсіз өлке,
Нала, мұң-зар...

Толық

Мен сені сүйіп едім, түсінбедің

  • 0
  • 0

Мен сені сүйіп едім, түсінбедің,
Байлықпен бағаланар кісің бе едім?
Табынған тек Тәңірге жан емес пе ем,
Не болды соншалықты кішіргенім?

Толық

Сұлуым да сенсің

  • 0
  • 0

Айналайын айым,
Сен бір – әппақ қайың,
Балғын денең балқып бұралған.
Жырлап әсем әнмен,

Толық

Қарап көріңіз