Өлең, жыр, ақындар

Құлмақ

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1321
Құлмақ келіп егінге,
Қадап қойған қу таяққа шырмалды;
Жақынырақ бір жас емен тұрған-ды.
«Бұл кемтардан не пайда бар өмірге?
Жалпы, түк жоқ тегінде, –
Деп сол Құлмақ одан әрмен тырбанды. –
Қада, сендей ұсқыны жоқ түк мұның,
Не тұрады сенің әсем тіктігің!
Әрине, оны жапырақтар бүркеген,
Бірақ, сұрсыз жасыл түрі түр ме екен?
Не үшін жерден нәр ап тұр?»
Апта өтпей-ақ қадаң бұл
Отын болып кесілді,
Ал, еменді егістікке көшірді.
Оған еткен еңбек текке кетпеді:
Емен жайлап жапырақ жайып көсілді.
Құлмақ оған жабысты да көктеді;
Сол арқыры жұрт мақтайтын боп алды.
* * *
Қылығы бұл жылпостардың орамды:
Айтқандары кіл сандырақ шүбәлі.
Тыя алмассың мұндайды,
Жалған айтпай тұрмайды.
Жағдай туса ыңғайлы,
Тағы алдыңнан шығады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айым да сенсің

  • 0
  • 0

Сағындым, сымбатты қалқатайым,
Жасырын жұмбақ болып жүрдің сен.
Сырымды, мұңымды тарқатайын,
Ерекше еркем болып күлгін сен.

Толық

Құяң мен өрмекші

  • 0
  • 0

Өрмекші мен Құяңды Тамұқ өзі жаратқан:
Деген кепті Лафонтен ғой таратқан.
Мен одан соң қайтем артық сөз қылып,
Өтірік пе, қаншалықты шындығы,

Толық

Кейбір адам ретсіз семіреді

  • 0
  • 0

Кейбір адам ретсіз семіреді,
Семіреді – өмірін кеміреді.
Көзін ашса, ас болып аңдығаны,
Күні-түні ұйқыға беріледі.

Толық

Қарап көріңіз