Өлең, жыр, ақындар

Құлмақ

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1495
Құлмақ келіп егінге,
Қадап қойған қу таяққа шырмалды;
Жақынырақ бір жас емен тұрған-ды.
«Бұл кемтардан не пайда бар өмірге?
Жалпы, түк жоқ тегінде, –
Деп сол Құлмақ одан әрмен тырбанды. –
Қада, сендей ұсқыны жоқ түк мұның,
Не тұрады сенің әсем тіктігің!
Әрине, оны жапырақтар бүркеген,
Бірақ, сұрсыз жасыл түрі түр ме екен?
Не үшін жерден нәр ап тұр?»
Апта өтпей-ақ қадаң бұл
Отын болып кесілді,
Ал, еменді егістікке көшірді.
Оған еткен еңбек текке кетпеді:
Емен жайлап жапырақ жайып көсілді.
Құлмақ оған жабысты да көктеді;
Сол арқыры жұрт мақтайтын боп алды.
* * *
Қылығы бұл жылпостардың орамды:
Айтқандары кіл сандырақ шүбәлі.
Тыя алмассың мұндайды,
Жалған айтпай тұрмайды.
Жағдай туса ыңғайлы,
Тағы алдыңнан шығады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маймыл мен көзілдірік

  • 0
  • 0

Қарт Маймылдың тартты көзі көмескі,
Ұқты жұрттан кеңесті.
Ол дегенің онша қауіп емес-ті:
Көзілдірік керегі,

Толық

Бөбектер жыры

  • 0
  • 0

Оянамыз таң нұрымен,
Аттанамыз бақшаға.
Қарсы алады ән-жырымен
Бақшамызда жақсы ана.

Толық

Тұншыққан торғайлар

  • 0
  • 0

Қара түтін қақтаған
Қала үстінде қаптаған
Торғайлар толып жүрді,
Талдан-талға қонып жүрді,

Толық

Қарап көріңіз