Өлең, жыр, ақындар

Аза

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1105
Ертеректе көне Мысыр елінде
Салтанаттап, байлар өлсе ардақты,
Жылайтұғын жоқтаушылар жалдапты.
Атақты бір сондай қаза кезінде –
Жоқтаушылар азаланған кейіпте,
Сол өлікті мына өмірден жаңғырық
Шығарып сап тыныштыққа мәңгілік,
Бара жатты бейітке.
Осы тұста жүрген біреу қаңғырып,
Әлгілерді туыстары екен деп,
«Айтыңдаршы, – дейді ол, – қуанар ма едіңдер,
Қайта оралса кебінді ер?
Әулиемін, айтқанымды етем тек:
Дұға оқысам Тәңіріне тапсырып,
Тірілте алам дәл мұны».
«Әке, – депті барлығы, – қуант біздей жарлыны!
Тілегіміз – жаса жалғыз жақсылық,
Бес күн жарық көрсін де,
Сонсын қайта өлсін де.
Тірісінде көрген жоқпыз пайда одан,
Алда да ол бізге тиын берер ме?
Өле қалса егерде,
Жылау үшін жалданар ек қайтадан».
* * *
Аз емес-ау сондай байлар қайдағы
Өлімімен пайдалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабайы ешкілер

  • 0
  • 0

Малшы қыста тауып ап ешкілерді жабайы,
Айтты алғысын Тәңірге, ашылып жан сарайы:
«Өте жақсы, – деді ол, – керегі жоқ қойманың,
Енді екі есе көбейеді қойларым.

Толық

Шымшық пен шегіртке

  • 0
  • 0

Бір Шымшық Шегірткені ұстап алды,
Әңгіме қысқа болды:
– Жазығым не, Шымшығым?
Дәмің сондай тым шырын,

Толық

Есек пен тұлпар

  • 0
  • 0

Ерте, ерте заманда,
Мынау жалпақ ғаламда
Тату екен, дос екен
Жан-жануар, бар аңдар.

Толық

Қарап көріңіз