Өлең, жыр, ақындар

Кәрі арыстан

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2639
Мықты Арыстан – айбаттысы орманның
Қартайды да күші азайып, күй кетті.
Тырнақ пенен тіс мұқалып қорланды –
Жауларына қорқынышты болған мұң,
Аяқтарын әрең-әрең сүйретті.
Ауруы да көбейді,
Аңдар енді оны айбарлы демейді.
Оларға еткен зорлығы үшін бұрынғы,
Әрқайсысы мазақ қылып ұрынды:
Айғыр теуіп тұяғының күшімен,
Қасқыр жұлқып тісімен,
Бұқа сүзді өткір мүйіз ұшымен.
Арыстанды мықтап буып бұ қырсық,
Өмірінің тоса түсіп ақырын,
Шығара алмай батыл үн,
Жатты жайлап ыңырсып.
Байқап қалып Есектің де жеткенін,
Қайқайта бір тепкелі,
Осал жерден соққы беріп тажалды:
«О, Құдайым, – деді Арыстан өксіп бір, –
Неге сонша сорлы болдың көз шыққыр?
Кешіктірмей жібер маған ажалды.
Сол дұрыс бір есептен,
Мұндай қорлық көргенімше Есектен».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дарақылық

  • 0
  • 0

«Бір тәттінің бір ащысы бар,
Бір тоқтықтың бір аштығы бар» –
Деген екен бабаларымыз,
Ақылы кен даналарымыз.

Толық

Түлкі

  • 0
  • 0

Ауыл маңы, қатты аязда бір күні
Түлкі ойықтан су ішті кеп ұрланып.
Әлде жазым, әлде тағдыр бұйрығы,
Мұзға жайлап жабысты оның құйрығы,

Толық

Жеңешем

  • 0
  • 0

Аспанда айға теңесем,
Асыра айтты деме сен.
Өзіңнен артық жан бар ма,
Жеңешем, менің жеңешем?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер