Өлең, жыр, ақындар

Көкек пен бүркіт

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1617
Сен Бұлбұлсың деді Бүркіт Көкекке.
Жаңа атақпен ерекше
Қонды Көкек терекке,
Өз өнерін танытпақ боп ен көпке,
Сайрады әнге салып бір.
Бірақ, құстар қашты одан,
Бірі күліп, бірі айқайға басты оған;
Көкек бұған қамықты,
Бүркітке ол шағым айтты бір күні:
«Қараса гөр, өзің берген жарлықпен
Орманның мен атанып ем Бұлбұлы,
Ұқпайды ешкім ән салсам да шалқып мен».
«Достым, – деді Бүркіт те, – мен патшамын,
Алла емес,
Бұл сорыңнан құтқара алман, білгін тек,
Былайынша айтқаныммен Бұлбұл деп,
Бірақ, сені Бұлбұл ету қолда емес».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саудагер

  • 0
  • 0

«Андрей-ау, бері кел!
Қайда жүрсің? Бері кел де мені көр,
Үйрен, балам, атаңнан!
Мен секілді сауда етсең, олжа түсер матаңнан», –

Толық

Сол бір кездер

  • 0
  • 0

Сол бір кездер, сол шақта,
Мөлдір сезім мол шақта,
Гүл жайнадық, нұр жайнадық,
Ұқсап маржан моншаққа.

Толық

Жер – ана

  • 0
  • 0

Жаралғалы Жер-ана зыр айналып ғаламды,
Арқасына қондырып, аялаған адамды.
Адам – жердің етене сүйеніші, тынысы,
Мәпелеген перзенті, былайынша, дұрысы.

Толық

Қарап көріңіз