Қасқыр мен мысық
Қасқыр қашып келді орманнан ауылға,
(Емес сірә қонуға)
Жанын сақтап қалуға,
Аңшылар мен қуғыншы иттер соңында.
Ең бірінші қақпаға кірер еді ұшып бір,
Ал, мұңы –
Жабық оның барлығы;
Көрді кенет, күткендей-ақ дәл мұны
Мысық тұр.
Деді Қақыр: «Жылдам айтшы, бауырым,
Көмек берер Мұжықтардың тәуірін.
Тұрса болды жауларымнан жасыра,
Иттер де, әне, келіп қалды қасыма!»
«Степанның үйіне кір, міне ғой,
Жақсы кісі, – деді Васька, – бол, тамыр!»
«Жеп ем одан бірер қой».
«Онда тездеп Демьянға кіре ғой».
«Ол да маған ашулы деп қорқамын:
Оның жегем лағын».
«Ана жерде Трофимнің үйі бар».
«Бір қозысын алып кеткем, шырағым».
«Климнің де жасыратын күйі бар».
«Атай көрме, жарып кеткем құнанын».
«Бар ауылға зиныңды келтірсең, –
Деді Васька Қасқырға, –
«Қандай көмек күтіп тұрсың енді сен?
Ауыл Мұжықтарының миы жоқ па басында,
Қас жауына ашатұғын қорасын.
Тек өзіңді кінәлайтын боласың:
Не ексең – соны орасың.
- Үмбетей Жырау
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі