Өлең, жыр, ақындар

Тасбақа мен қаршыға

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1031
Бір кездері Қаршыға мен Тасбақа,
Жануарлар секілденіп басқа да,
Жер бетінде қатар өмір сүріпті,
Бір-бірімен араласып жүріпті.
Екеуі де тойға бірге барыпты,
Биін билеп, әсем әнге салыпты.
Таң-тамаша болғаннан соң, алайда,
Ішу керек, қызу керек қалайда.
Бір-екі рет қызып қалса есіл ер,
Алғашқыда ағайындар кешірер.
«Қалдырмайық, – дегеннен соң, – думанды»,
Тасбақаны Қаршыға да құп алды.
Қарамай еш тәтті тағам, асқа да,
Әр той сайын тойып ішті Тасбақа.
Ар-ұят пен қанағаттан безген кез,
Жаман атақ құтылған ба езден тез?
Айырылып қауіп-қатер, сезіктен,
Төрт тағандап шығып жүрді есіктен.
Бара-бара адым аттау мұң болып,
Ішіп кетті шарапқа шын құл болып.
Бір аттаса, тарылып бар тынысы,
Тасбақаның өнбей қойды жүрісі.
Ал, Қаршыға, небір сынақ кезінде
Тізгін берді сабырлық пен төзімге.
Біреу мақтап тұрса-дағы таспады,
Артық іске, арамдыққа баспады.
Тамақты да тарта ішті шамалап,
Тасбақаны сөкпеді де табалап.
Шектен шығып кеткен еді, өйткені,
Көтере алмай кеудесі мен бөксені,
Өз-өзінен шаршап қатты, шабандап,
Босағада қала берді табандап.
Ал, Қаршыға пәктігімен ойының,
Сергектігін сезіп тұла бойының,
Кеудесіне керемет күш кеп тосын,
Ұшып кетті бетке алып көк төсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер мен жырдың салмағы

  • 0
  • 0

6 000 000 000 000 000 000!
Санап шығып осынау бір таңбаны,
Алты секстрильон тонна дер
Жер шарының салмағы.

Толық

Аңдардың апаты

  • 0
  • 0

Бір алапат апат қысып аңдарды,
Ормандарды қаптады үн қамыққан:
Айқара есік ашылғандай тамұққа,
Өлім кезді тау мен дала, аңғарды.

Толық

Менің заңым

  • 0
  • 0

Дүбірлі дүниеге ғашық болып,
Жетпістің жотасынан асып қонып,
Мақтансам бүгін ерен тасып-толып –
Ол менің бекітілген Заңым болып.

Толық

Қарап көріңіз