Өлең, жыр, ақындар

Солақай

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1357
Қол,
Қол болған соң сол:
Оң мен Сол.
Оңды оңқай дейді,
Солды солақай дейді.
Келгенше шамасы,
Оң қол Сол қолдың ағасы.
Оны інім дейді,
Көмекші күнім дейді.
Інісі икемсіз болса да,
Кемшілігі білінбейді:
Көп істе
Бөліске
Інісін сала бермей,
Таласқа бара бермей,
Өзі-ақ тындыра салады,
Бұтақты сындыра салады.
Отынды да жара салады,
Дүкенге де бара салады.
Сол қолды жуып-шайып,
Тырнағын да ала салады.
Ал, өзі зырлай жүріп,
Жұмыстан тынбай жүріп,
Өсіріп алды тырнағын,
Астына қонып кір қалың.
– Тырнағымды ала сал,
Сонда маған жарасар, –
Деп өтінген Оң қолға
Былай деді Сол сонда:
– Айтқаның, аға, жөн-ақ қой,
Алайда, інің олақ қой.
Өзіңе сеніп алғанмын,
Солақай болып қалғанмын.
Қайшы ұстау да мұң маған,
Білмеймін, енді кім болам?
Дей алмаймын «бүйтемін»,
Жоқ ешқандай икемім.
Ұрыс, аға, ұрыспа,
Жарамсызбын жұмысқа. –
Солақай солай сарнады,
Тырнақ та ала алмады.
* * *
Кей ата-ананың айыбы
Солақай бала өсірер.
Кезінде қайтпай қайыры,
Қартайған шақта өкінер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүлденген Жаңақорған

  • 0
  • 0

Қаратаудың бөктерінде,
Қанат жайып көкке өріле.
Жадыратып көңілдерді,
Жалындатып өмірлерді.

Толық

Аққуым өзің болшы

  • 0
  • 0

Ақындары Шығыстың жырлаған
Арулардың бірісің.
Бұлбұл үнін тамсана тыңдаған
Иран бақтың гүлісің.

Толық

Су мен қу

  • 0
  • 1

Су бірде лепірді,
Көпірді:
– Бар ма екен шын мықты
Мына мен секілді?

Толық

Қарап көріңіз