Өлең, жыр, ақындар

Бұқа мен бұзау

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 5275
Мөңкіді бір күн ойнақтап Бұзау,
Демеді мынау жар менен құз-ау.
Шаншылып құйрық, көсіліп аяқ,
Барды да жүрген Бұқаға таяп:
– Қараңыз, аға, тұлғама менің,
Ойлаймын, сірә, емес деп тегін.
Сіздей боп алда өсем бе мен де?
Сол кезде Бұқа:
– Ой, тентек, сен бе?
Сүйегің осал, ерінің жұқа,
Боламын дейсің қалайша Бұқа?
Есірме текке, есалаң жарым,
Бәрібір маған жетпейді әлің, –
Деді де қатта Бұзауды сүзіп,
Жіберді қуып, күдерін үзіп.
* * *
Арада айлар, жылдар да өтті,
Жас Бұзау әбден кемелге жетті.
Бір күні Бұқа кезікті жолда,
Қалыпты байқап Бұзауды ол да.
Денесін көріп өзінен алып,
Сәлемін берді иіліп барып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі сөз

  • 0
  • 0

Бір сөз бар дүниеде өлмейтұғын,
Қарыштап қанатын кең сермейтұғын.
Жиһанға жағып берген құдіретті
Жарығы өмір-бақи сөнбейтұғын.

Толық

Дарынға

  • 0
  • 0

Жеті жасқа жеткенің –
Бір белестен өткенің.
Отырып сен сүндетке,
Мұсылманға беттедің.

Толық

Тазалық

  • 0
  • 1

Шекілдеуік шағып тұрды,
Сыныпқа кеп бір бала.
Дедім оған атып тұрып:
«Таза еденді былғама.

Толық

Қарап көріңіз