Өлең, жыр, ақындар

Бұқа мен бұзау

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 4484
Мөңкіді бір күн ойнақтап Бұзау,
Демеді мынау жар менен құз-ау.
Шаншылып құйрық, көсіліп аяқ,
Барды да жүрген Бұқаға таяп:
– Қараңыз, аға, тұлғама менің,
Ойлаймын, сірә, емес деп тегін.
Сіздей боп алда өсем бе мен де?
Сол кезде Бұқа:
– Ой, тентек, сен бе?
Сүйегің осал, ерінің жұқа,
Боламын дейсің қалайша Бұқа?
Есірме текке, есалаң жарым,
Бәрібір маған жетпейді әлің, –
Деді де қатта Бұзауды сүзіп,
Жіберді қуып, күдерін үзіп.
* * *
Арада айлар, жылдар да өтті,
Жас Бұзау әбден кемелге жетті.
Бір күні Бұқа кезікті жолда,
Қалыпты байқап Бұзауды ол да.
Денесін көріп өзінен алып,
Сәлемін берді иіліп барып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір досыма

  • 0
  • 0

Қырыққа келмей,
Ырыққа көнбей,
Есірген есер шағыңда,
Күлдің-ау балқып,

Толық

Түлкібұлаң

  • 0
  • 0

Сатушы Түлкі болды,
Алушы жұрты болды.
Жасырған сөре астында
Көл-көсір мүлкі болды.

Толық

Қыз деген нәзік болсайшы

  • 0
  • 0

Қыз деген нәзік болсайшы,
Жаны кең жазық болсайшы.
Жігіттің үміт күніне
Айланар қазық болсайшы.

Толық

Қарап көріңіз