Өлең, жыр, ақындар

Маймыл

  • Bain
  • 28.04.2015
  • 1
  • 3
  • 23996
Жер жыртты ерте тұрып қарашекпен,
Қашаннан кәсібі еді егін еккен.
Асырап қатын-бала еңбегімен,
Кісі еді күшін жегіп ауқат еткен.
Ертеден кешке дейін дамыл алмай,
Өткізді ұзақ түнді қызметпен.
«Жарайды, бәрекелді, сабаз-ай!» - деп,
Алғысты берді оған өткен-кеткен.
Күншілік етті бұған Маймыл надан,
Мақтауды Маймыл түгіл, сүйеді адам.
«Осындай жұрттан мақтау алмайтұғын, -
Ойлады, - мен кеммін бе, - деп, - анадан!»
Маймылдың көзі түсті томашаға,
«Енді жұрт қалсын, - дейді, - тамашаға».
Томарды бір көтеріп, бір сүйретіп,
Бүлінді өз-өзінен оңашада.
Томармен домалайды ойға өрден,
Біресе арқалайды алып жерден.
Өкпесін шапқан аттай баса алмайды,
Денесі көрінбейді аққан терден.
Сарп етті жан аямай Маймыл күшін,
Ешбір жан мақтамады еткен ісін.
Сықылды осы Маймыл адамдар көп,
Көрсетіп не қылайын ашып түсін.
Не бітер күшті орынсыз жеккенменен,
Шығар ма тасқа егін еккенменен?!
Ойлама алғыс, абырой аламын деп
Пайдасыз құр михнат еткенменен.
Мақсұтқа ойыңа алған жете алмайсың,
Мал шашып құр далаға төккенменен.
Пайдалы істен алар абыройың
Кетпейді кейін қарай тепкенменен.
Орынды болса еткен михнатың,
Халықтың түсірерсің ілтипатын.
«Пәленійе, бәрекелді, жарайды!» - деп,
Шығады сол уақытта жақсы атың.



Пікірлер (3)

Asankulova Aiajan

Өте керемет!!!

Аяулым

Бұл өте қызықты және күшті өлең????

Қасым

Ахмет Байтұрсынұлының Маймыл атты өлең маған ұнады

Пікір қалдырыңыз

Шымшық пен көгершін

  • 1
  • 3

Бір Шымшық торға түсті соры қайнап,
Барды ма, кім біледі, ажал айдап.
Бәлені қаза менен қайда деме,
Ғаріп боп, отыр сорлы көзі жайнап.

Толық

Шал мен ажал

  • 1
  • 3

Орманнан бір шал қайтты отын алып,
Бүкшеңдеп, көтере алмай, өліп-талып.
Отынын жерге қойып, біразырақ
Қисайып жатты байғұс ойға қалып:

Толық

Қара бұлт

  • 2
  • 11

Даланың күнге күйіп, аптап өткен үстінен
Бұлт шықты қаптап көктен.
Қуанды шаруалар «я, Құдайлап!»,
Жерді бір суарар деп қурап кеткен.

Толық

Қарап көріңіз