Өлең, жыр, ақындар

Әбжанды жоқтау

  • 31.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1776
Өлім менің ойбайым,
Істі салған Құдайым.
Қара бір шашым жаяйын,
Жаяйын да жияйын.
Қыналы бармақ, жез тырнақ,
Күнде қанға бояйын.
Албыраған ақша бет,
Сүйегіне таяйын.
Мойылдаған қара көз,
Жаспенен оны ояйын.
Алшаңдап жүрген жас төрем,
Орныңа кімді қояйын?!
Орқаш та орқаш, орқаш тау,
Бауыры толған көк бастау.
Көп ішінде қиын да екен,
Жалғыз енді сөз бастау.
Бастамасқа шарам не,
Басыма салған қарам не?!
Мен жыламай кім жылар,
Бетімдегі жарам не?!
Боғастың бойын өрт алды,
Жүректің басын дерт алды.
Он жеті жасар Әбжанды
Қорасан деген дерт алды.
Асыл да гауһар болатым,
Ұшайын десем қанатым.
Әкекем қосқан қосақтан
Айырды Жаппар Құдайым.
Алты атанға жүк арттым,
Ала арқанмен бек тарттым.
Алдына жүрмес әкекем,
Құшақтап тұрып сөз қаттым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиырма бес (4 нұсқа)

  • 0
  • 0

Байжеке, мырза көңлі болды қалай,
Қашқаны аралаушы ең талай-талай.
Қондырсам осынау тұрған қызыл гүлге,
Етуге ептеп сайран жайың қалай.

Толық

Әсем әнім сырнайдай

  • 0
  • 2

Көзіңнен айналайын қарақтарым,
Секілді ақ қазина тамақтарың.
Болғанда сіз бір лашын, біз бір сұңқар,
Білмеймін қай жеріне қонақтарын.

Толық

Сәби балалар үшін жоқтау

  • 0
  • 0

Алатаудың көркі—
Төсінен аққан бұлағы.
Ағын судың сымбаты—
Жайқалып шыққан құрағы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер