Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 05.10.2019
  • 0
  • 0
  • 1096
Жарастық бүкіл ауыл ажары едің,
Жастардың той-думанда базары едің.
Көркіңді, мінезіңді, ақылыңды,
Тіл жетсе, әттең шіркін, жазар едім.

Апырау, сондағы кез ертегі ме,
Талайды нұр шұғылаң өртеді де.
Ағаймен қол ұстасып жарасымды,
Жүрген кез өткен күйді шертеді де.

Жеңеше-ай, ол дәуірді кім тыңдаған,
Не қылсын ол күндерді бұл күнгі адам.
Бұлақтың тұнық күнгі сылдырындай,
Ұнайтын жас шағыңда күлкің маған.

Сол бейнең көңілімде тұрақ тапты,
Мейірімді бал мінезің ұнап қапты.
Жеңеше, ерке назың естен кетпей,
Еріксіз жүрегімнен жыр ақтартты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Байсалды, жомарт жүрек әкем едің,
Өсірдің өз қолыңмен мәпеледің.
Қадірің өткенінде кей кездерде,
Еске алып қайта-қайта әке дедім.

Толық

Ризамын мен саған

  • 0
  • 0

Ел ішінде қадірлісің бағаңмен,
Кірлетпедің көңілімді жағам мен.
Ойымдағыны қабағымнан таныдың,
Қашанда да ризамын саған мен.

Толық

Жеңіс күн

  • 0
  • 2

Ащы дәмін татқан білер Жеңістің,
Бәрі болды қиындық пен кемістің.
Өмір-өлім сыналғанда майданда,
Тірі жүрген деп айтпады кеміспін.

Толық

Қарап көріңіз