Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 05.10.2019
  • 0
  • 0
  • 1171
Жарастық бүкіл ауыл ажары едің,
Жастардың той-думанда базары едің.
Көркіңді, мінезіңді, ақылыңды,
Тіл жетсе, әттең шіркін, жазар едім.

Апырау, сондағы кез ертегі ме,
Талайды нұр шұғылаң өртеді де.
Ағаймен қол ұстасып жарасымды,
Жүрген кез өткен күйді шертеді де.

Жеңеше-ай, ол дәуірді кім тыңдаған,
Не қылсын ол күндерді бұл күнгі адам.
Бұлақтың тұнық күнгі сылдырындай,
Ұнайтын жас шағыңда күлкің маған.

Сол бейнең көңілімде тұрақ тапты,
Мейірімді бал мінезің ұнап қапты.
Жеңеше, ерке назың естен кетпей,
Еріксіз жүрегімнен жыр ақтартты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ризамын мен саған

  • 0
  • 0

Ел ішінде қадірлісің бағаңмен,
Кірлетпедің көңілімді жағам мен.
Ойымдағыны қабағымнан таныдың,
Қашанда да ризамын саған мен.

Толық

Сұлу Көкше

  • 0
  • 0

Көк күмбез, көгілдір тау, көкте Көкше,
Көк тастан баспалдағы текше-текше.
Жаныңды жадыратқан саф ауасы,
Ерекше жер жаннаты Көкше емес пе?

Толық

Өскен жер

  • 0
  • 0

Тоқтат, дос, осы араға машинаңды,
Қарашы көз сүрінткен жасыл маңды.
Басталған балалықтың бал дәурені,
Осы жер өскен ортам жасымдағы.

Толық

Қарап көріңіз