Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 05.10.2019
  • 0
  • 0
  • 1109
Жарастық бүкіл ауыл ажары едің,
Жастардың той-думанда базары едің.
Көркіңді, мінезіңді, ақылыңды,
Тіл жетсе, әттең шіркін, жазар едім.

Апырау, сондағы кез ертегі ме,
Талайды нұр шұғылаң өртеді де.
Ағаймен қол ұстасып жарасымды,
Жүрген кез өткен күйді шертеді де.

Жеңеше-ай, ол дәуірді кім тыңдаған,
Не қылсын ол күндерді бұл күнгі адам.
Бұлақтың тұнық күнгі сылдырындай,
Ұнайтын жас шағыңда күлкің маған.

Сол бейнең көңілімде тұрақ тапты,
Мейірімді бал мінезің ұнап қапты.
Жеңеше, ерке назың естен кетпей,
Еріксіз жүрегімнен жыр ақтартты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аранды қыр

  • 0
  • 0

Ыстықсың, туған жерім – Аранды қыр,
Көргенше сағынамын қараңды бір.
Көз тоймас көктемдегі келбетіңді
Кестелеп жаза алмадым жарамды жыр.

Толық

Сұлу Көкше

  • 0
  • 0

Көк күмбез, көгілдір тау, көкте Көкше,
Көк тастан баспалдағы текше-текше.
Жаныңды жадыратқан саф ауасы,
Ерекше жер жаннаты Көкше емес пе?

Толық

Жеңіс күн

  • 0
  • 2

Ащы дәмін татқан білер Жеңістің,
Бәрі болды қиындық пен кемістің.
Өмір-өлім сыналғанда майданда,
Тірі жүрген деп айтпады кеміспін.

Толық

Қарап көріңіз