Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 05.10.2019
  • 0
  • 0
  • 1128
Жарастық бүкіл ауыл ажары едің,
Жастардың той-думанда базары едің.
Көркіңді, мінезіңді, ақылыңды,
Тіл жетсе, әттең шіркін, жазар едім.

Апырау, сондағы кез ертегі ме,
Талайды нұр шұғылаң өртеді де.
Ағаймен қол ұстасып жарасымды,
Жүрген кез өткен күйді шертеді де.

Жеңеше-ай, ол дәуірді кім тыңдаған,
Не қылсын ол күндерді бұл күнгі адам.
Бұлақтың тұнық күнгі сылдырындай,
Ұнайтын жас шағыңда күлкің маған.

Сол бейнең көңілімде тұрақ тапты,
Мейірімді бал мінезің ұнап қапты.
Жеңеше, ерке назың естен кетпей,
Еріксіз жүрегімнен жыр ақтартты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Байсалды, жомарт жүрек әкем едің,
Өсірдің өз қолыңмен мәпеледің.
Қадірің өткенінде кей кездерде,
Еске алып қайта-қайта әке дедім.

Толық

Өскен жер

  • 0
  • 0

Тоқтат, дос, осы араға машинаңды,
Қарашы көз сүрінткен жасыл маңды.
Басталған балалықтың бал дәурені,
Осы жер өскен ортам жасымдағы.

Толық

Анамен әсем бәрі де

  • 0
  • 0

Ойында мейірім ақ тілек,
Бойында ақ сүт, тәтті леп.
Анадай пейіл қайда бар,
Бәріне тұрған бақ тілеп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар