Өлең, жыр, ақындар

Анаға деген сағыныш

АНАҒА ДЕГЕН САҒЫНЫШ

Қолыма қалам алып жыр жазамын,
Жүрегім алаңдайды ауыл жаққа.
Есіме анашымдай асыл жан кеп,
Шабытым келді бір сәт осы шақта.

Ана сенің сағындым тәтті исіңді,
Балаң сенің қалада құса мұңды.
Жабырқан кезімде өзіңді ойлап,
Ыстық жылу сағындым құшағыңды.

Құлыным деп әр ойымды айтпай сезген,
Күлімдеп кеп күз көңілді жаздай еткен.
Сіздей сиқыр, сіздей әсем керемет жоқ,
Бұл сезімді қалайша атпай кетем.

Ақ жаулығы шыңдағы әсем аппақ қардай,
Абайды асыл қылған аналарай.
Сіздерге ешбір сөз тең келмейді,
Бас иер бүкіл әлем адамдары ай.

Ана сөзіңнен мен қуаттанам,
Құлагердей алға басып шабыттанам.
Бар жылулық бір өзіңіздің бойыңызда,
Бір Алла ұзақ ғұмыр берсін саған.



Пікірлер (1)

Модератор

Ілмек тырнақшасыз жазылу керек, авторы деген жері бос қалып, авторы өзім деген басылу керек.

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз