Әбіш ата

Жетелейді мені өзіне үнемі
Әдебиетте Әбіш ата әлемі .
Абзал ата бұл өмірден кеткен соң ,
Басталыпты мәңгі рухты өмірі.
Ақындықпен жастайынан көзін ашқан ,
Өзінің өмірінен жазды дастан .
Жастарға қара сөзбен болған үлгі,
Әдебиетте қалдырған көркем ізді
Қазақта орны өшпестей із қалдырған,
«Арман дейтін – арғымақ « деп ән салдырған ,
Батырларды қорғайтын да дастан жазған ,
Батыр болу- ол үшін арман болған .
Маңғыстаудай ұлы өлке- туған жері,
Жыр қылды қазағымдай дархан елді.
Жүрегіне тербетіп бар ақылын
Ұрпағына ой қылып, барын берді.
Алғашқы өлең жинағы- «Алтын шуақ»,
Жастарға әсерімен берген қуат.
Жырымен сусындатып талай жасты,
Айлалған қазығындай темірқанат,
Жазушылық қыры да таң қалардай,
Қазақи кейіпкерлер жанға жақын.
Тарихты әкеледі көз алдыңа-ай,
Әр қазақ танығандай өз баласын.
Қазақ халқы сағынып,қайғырады.
Жоғалтқанда қапыда бекзат ұлды.
Тұратынсыз мінбеде ойлы жүзбен ,
Көзқарасың әрдайым жанға жылы .
Аспан әлемі өз шуағын төгіп тұр,
Қазақ халқы өзіңді бір ойлап жүр ,
Естелік айтып, жаны жайсаң адамдар,
Мұраңызды қалдырмастан жиып бір,
Ішімдегі бар сырымды ашамын,
Жырларымды күн нұрындай шашамын .
Сіз секілді қарапайым қалпымда –ақ ,
Әлі талай асулардан асамын .
Мені өзіңнің рухтылығың қолдасын,
Сізге ұқсап қалам ұстап тұрғасын.
Осынау бір әдебиет деген әлемде
Болыңызшы рухани менің қолбасшым.

---