Өлең, жыр, ақындар

Көктемгі ой

Ұмытылсын жадымнан өткен қайғы,
Сөз қозғаймын бүгін мен көктем жайлы.

Көктемде бар тіршілік құлпырады,
Көкке қарай жүрегім ұмтылады.

Келе жатыр қар еріп, жылынып күн,
Табиғаттың тамсандырар сырын ұқтым.

Сұлулығын және оның танығасын,
Жанымда көктем сынды жадырасын.

Ғұмырымыз орансын баққа мәңгі,
Қытымыр қыс мінекей артта қалды.

Бүр жарса татулықтың жарқын гүлі,
Жоғалар көңілдіңде салқындығы.

Бетті тосып көктемнің самалына,
Жиналмасын қайғы-мұң жанарыма.

Аспанымыз әрдайым ашық болсын,
Табиғатқа адамзат ғашық болсын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Дидарың секілді гүл-көктем,
Ішіне ғажайып сыр бүккен.
Сағынам оралмас сәттерді,
Өзіңмен аяулым бірге өткен.

Толық

Асық

  • 0
  • 0

Сені алғаш кезіктіргем күзде мен,
Тынысыңа еруші еді мұз денем.
Сендік көңіл қаласа да өзгені,
Мен әлі үмітімді үзбегем.

Толық

Күнәһар

  • 1
  • 0

Ләззатты қуамын деп терледім,
Тартып келем енді соның кермегін.
Періште емес, мен де өзіңдей пендемін,
Ғарышта емес, Марста емес, жердемін!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер