Өлең, жыр, ақындар

Көктемгі ой

Ұмытылсын жадымнан өткен қайғы,
Сөз қозғаймын бүгін мен көктем жайлы.

Көктемде бар тіршілік құлпырады,
Көкке қарай жүрегім ұмтылады.

Келе жатыр қар еріп, жылынып күн,
Табиғаттың тамсандырар сырын ұқтым.

Сұлулығын және оның танығасын,
Жанымда көктем сынды жадырасын.

Ғұмырымыз орансын баққа мәңгі,
Қытымыр қыс мінекей артта қалды.

Бүр жарса татулықтың жарқын гүлі,
Жоғалар көңілдіңде салқындығы.

Бетті тосып көктемнің самалына,
Жиналмасын қайғы-мұң жанарыма.

Аспанымыз әрдайым ашық болсын,
Табиғатқа адамзат ғашық болсын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара қыз

  • 0
  • 0

Көтеріліп қалады менің еңсем,
Кенеттен қара қыз сені көрсем!
Сен десе азынап тұрады ішім,
Неге екенін қара қыз ұғамысың?

Толық

Ерір

  • 0
  • 0

Жаныма мұз дәуірі орнады,
Басыма бақыт құсы қонбады.
Айналдым тұтқынына түнектің,
Жүрек бүгін қасіретін толғады.

Толық

Не жазамын?

  • 0
  • 0

Не жазамын,
Не жазамын,
Не жазамын?
Жазудың тартып келем мен азабын.

Толық

Қарап көріңіз