Бостандық

Бостандықта сүрдiк пе бiз көп ғұмыр?
Азғана күн сәулелi үмiт төктi нұр:
Әлсiз шуақ қарт қазақты жылытып,
Жас қазақ сол бәсең отты сөктi бiр..

Жасамыс жан «шүкiр», дедi бүгiнге,
Жас арыстан, жан ашумен бүлiнбе,
Жаңғырамыз, дедi, түптiң түбiнде...
Парасаты тұнып тiл мен дiлiнде

...Парқы жетсе, нарқы кетпес сөздi ұқты.
Жастық жалаң қолмен алмас кездi ұқты...
Ұмытпауды ескердi алға басқанда,
Ту сыртынан қадалатын кездiктi...

Бұл Қазақпен танысыңыз әуел, Сiз.
Қазақ қазақ болғалы шын тәуелсiз.
Ел мен жерге еге, бүгiн көрiңiз,
Сүйiнiңiз, дос елсiз я жау елсiз.

Мекенiндей көңiлi кең халықтың,
Аспанынан нұрын құйды жарық күн.
Еш жарлығы жүрмейдi ендi Мәскеудiң,
Iске аспайды қулығы Ханбалықтың.

Егемен ел – жасыл туы жайнаған.
Егемен ел – қонаққа түс шаймаған.
Тағдырыңа «шүкiр» деуiн десем де,
Тiрлiгiңе түйiлiп, көп ойланам...

---