Өлең, жыр, ақындар

Тайжарыс

  • 25.02.2020
  • 0
  • 0
  • 659
Жиған тәмам баланы,
Міне, бәйге алаңы.
Алағызған, толқыған
Көңілдің көп алаңы.

Ақылымен атамның,
Нағашымнан бата алдым.
Түйіп тайым кекілін,
Мәреге де тақалдым.

Атшы айқайлай: «Шүу!» - деді,
Тайым желдей гуледі.
Артта қалды көп тұяқ
Тасыр-тұсыр дүрмегі.

Алға шықтым үзіле,
Қарап қоям ізіме.
Арқан тастам өзгелер
Келеді, әне, тізіле.

«Шүу, жануар, шүу!» - дедім,
Желдей есе гуледім.
Нағашы атам сыйлаған
Бәсірем ғой бұл менің.

Аламанда - сынар бақ,
Оза түстім шығандап.
Мерейімді тасытты
Мінген тайым тұмарлап.

Қозып арқам, делебем,
Зулап өттім сөреден.
Тегін тайын бермепті
Нағашы атам – көреген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тойбастар

  • 0
  • 0

Кішкентайлар тұлымды
Сүйіншілей жүгірді.
Әне­-міне дегенше
Алтыбақан құрылды.

Толық

Ән-құдірет

  • 0
  • 0

Тау толқыны тәрізді үн
Бөлектене басқадан,
Аспанында Париждің
Әуеледі асқақ ән.

Толық

Теңіз төріндегі тайталас

  • 0
  • 0

Оу, жарандар, жарандар!
Бар мақұлық, бар аңдар!
Зейін қоя құлақ түр,
Бәрің бері қараңдар!

Толық

Қарап көріңіз