Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жас табиғат, кәрі адам

Сайын Назарбекұлы

Жас табиғат, кәрі адам

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1338
Тайғанаймын, табанның бүрі кеткен,
Дірілдейді буыным, сірә, көптен.
Ақ аспаннан жылы қар құйылып тұр,
Қартаймайтын баяғы зеңгір көктен.
Қыстың соңғы күші ме, зәрі кеткен,
Белгісі ме бұл әлде лебі көктем.
Табиғаттың жастығы қайта оралар,
Жаратушы, адамды, қатал неткен. 

Сайын Назарбекұлы табиғат адам кәрі жас жас табиғат кәрі адам Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарағым

  • 0
  • 0

Қандай еді!.. көркің көз тоймас,
Отыз бес жыл күткен қарағым!
Сағыныш тұнған денеме,
Сезім боп тәтті тарадың.

Толық

Ауылда

  • 0
  • 0

Еске салар тәттіні қай-қайдағы,
Бақтылы мен Жұпардың балқаймағы.
Жан сусындар тыңдасаң ауыл шалын,
Бұлбұл үнді, зерлі сөз, бал таңдайлы.

Толық

Сырласым бол

  • 0
  • 0

Сырласым бол, жарандар, сырласым бол,
Дей көрмеңдер, сырласар құрдасым ба ол...
Жас бол, кәрі, бәрі бір, әйел, еркек —
Сырласпақпын, ой кернеп тұрғасын мол.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер