Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жас табиғат, кәрі адам

Сайын Назарбекұлы

Жас табиғат, кәрі адам

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1420
Тайғанаймын, табанның бүрі кеткен,
Дірілдейді буыным, сірә, көптен.
Ақ аспаннан жылы қар құйылып тұр,
Қартаймайтын баяғы зеңгір көктен.
Қыстың соңғы күші ме, зәрі кеткен,
Белгісі ме бұл әлде лебі көктем.
Табиғаттың жастығы қайта оралар,
Жаратушы, адамды, қатал неткен. 

Сайын Назарбекұлы табиғат адам кәрі жас жас табиғат кәрі адам Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім бақытты

  • 0
  • 0

Кім бақытты?.. Осы сұрақ ашық па?
Дана, әлде, қарын құлы, пасық па?
Асқан-тасқан, әлде мансап иесі,
Мүгедектен бақыт аулы қашық па?

Толық

Мінез деген әртүрлі

  • 0
  • 0

Мінезі адам әртүрлі
Мылжыңнан құдай сақтағай.
Тудырар біреу шуақты,
Ал біреу дауды жоқтан-ай.

Толық

Ана-халық

  • 0
  • 0

Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне — нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз — бой түзеп жүрген бізге.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер