Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жас табиғат, кәрі адам

Сайын Назарбекұлы

Жас табиғат, кәрі адам

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1381
Тайғанаймын, табанның бүрі кеткен,
Дірілдейді буыным, сірә, көптен.
Ақ аспаннан жылы қар құйылып тұр,
Қартаймайтын баяғы зеңгір көктен.
Қыстың соңғы күші ме, зәрі кеткен,
Белгісі ме бұл әлде лебі көктем.
Табиғаттың жастығы қайта оралар,
Жаратушы, адамды, қатал неткен. 

Сайын Назарбекұлы табиғат адам кәрі жас жас табиғат кәрі адам Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкенің соңғы тілегі

  • 0
  • 0

Алла тілегін қабыл еткен болатын.
Жалынумен келемін, уа, Жаратқан!
Дәм татқыздың, өкпе жоқ, шартараптан.
Қырық жамау шекпенмен "ит жеккенде",

Толық

Шындық іздеп

  • 0
  • 0

Шындық іздеп ұзақ жүріп қалыппын,
Кейбір шындық торықтырдың, налыттың.
Өз шындығы бар-ау, ғажап, малғұнның,
Пенденің де, тіпті тұтас халықтың.

Толық

Секілдімін бақытты

  • 0
  • 0

Секілдімін бақытты — бәрі де бар,
(Қол қысқа боп біреулер бәріне зар).
Байлық та бар, бақ та бар, атақ, даңқ,
"Арман жоқ дер" ілінген біріне азар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер